Sayın Kardan Adam,

6.11.2007 tarihli mailinizi aldım.

Efendim, değişik türden gönderdiğiniz mail için çok teşekkürler. Herzaman olduğu gibi yine ince, zarif, düşündürücü...

Efendim, birçok defalar söyledim. Ben ölüm olayına inanmıyorum. Ölüm bir yokoluş değil, bir evin bir odasından başka bir odasına gidiş. Gözümüz kapandığı anda başka bir hayata geçiyoruz. Burda güzel yaşayalım. Efendice yaşayalım. Ekmeğimizi helalinden kazanalım. Bütün varlığa karşı, “insan, hayvan, bitki, eşya ve cemadata karşı” medenice, insanca, efendice saygı dolu, edep dolu, incelik, huşu dolu davranalım. Öyle güzel yaşayalım ki günlerimiz bir şiir gibi geçşin. Sevgilerle, saygılarla, edep, hayır ve inceliklerle dolu bir hayat yaşayalım ki onu noktalardan geride bir cennet yaşantısı kalsın. Gözlerimizi kapadığımız anda yepyeni, pırıl pırıl, tertemiz bir cennet yaşantısı başlasın. Ömer Hayyam

“Sevginle gireceğim toprağa

Sevginle çıkacağım topraktan”

diyordu. Biz de öyle yapalım. Öyle bir hayat yaşayalım ki orada dargınlık, küskünlük, kırgınlık, kin, nefret, intikam duyguları olmasın. Orada yalnız pırıl pırıl, bembeyaz, tertemiz sevgiler olsun, saygılar olsun, edep ve incelikler olsun. Madem ki insan ektiğini biçiyor, biz de bu hayatta varoluğumuz sürece hep güzellikleri yaşayalım. İtirazları işitir gibiyim. Bazı kimseler diyecek ki “Falanca kimse bizi kırdı, incitti, gücendirdi, küstürdü, içimizi acıyla doldurdu”. Olabilir, mümkündür. Peygamber Efendimiz Taif’e İslamın güzelliklerini anlatmaya gitti. Ama gördüğü muammele sadece kabalık, hoyratlık, istihza, küfür, hakaret oldu. Hatta atılan taşlardan übarek ayakları kan içinde kaldı. Bir sahabi o kadar üzüldü ki ağlamaya başladı. Peygamberimize döndü, “Ya Resulullah” dedi, “öyle bir beddua edin ki bütün Taif halkı yerin dibine geçsin”. Kainatın Efendisi mübarek ellerini kaldırdı, “Allah’ım” dedi, “bu Taif halkı aslında iyi insanlar. Ama şu anda ne yaptıklarını bilmiyorlar. Yarabbi, Sen onları hayra ve iyiliğe döndür, güzelliklere çevir. En yakın zamanda İslam’ı tanımalarını nasip et”. Bir süre sonra bütün Taif halkı gelerek İslamı kabul ettiler. Biz de öyle yapalım. Bizi kıran, inciten, üzen insanları affedelim, onlar için hayır dua edelim. Onların iki dünyasının da cennet olmasını dileyelim. Olay bundan ibaret efendim. Dünyamızı yaşarken cennete çevirelim ki ahiretimiz de cennet olsun.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :