Degerli büyügüm, bugün rutin saglık kontrollerim icin gittigim hastane koridorunda sıramı beklerken, benden önce iceride muayene olan bir bey dısarı cıkınca ,yüzüme üzgün ama  gülec yüzüyle bakarak; "Ah bilseniz? Esimi kaybedeli 9 ay oldu, bana 9 sene gibi geldi. Ne kadar zor? Kardiyoloji ne yapabilir bana, onun yüregimdeki yoklugunu koyamaz ki yerine." diyerek duygularını paylastı. Beyefendinin yanında ve benim yanımda refakatci olarak kızlarımız vardı. Ben de; "Bakın kızlarımız var cok sükür." diye teselli etmeye calıstım. Sonra düsündüm efendim, acaba bu beyefendi saglıgında kıymetini bu denli biliyor muydu esinin ?

Esini 2 sene evvel kaybeden bir akrabam, bizimle birlikte oldugu zaman, Ferhat Göçer'in ;

"Banane gelecekse dünyanın sonu

 Bitecekse bitsin bu hayat yolu

 Korkum yok, icim rahat huzurla dolu

 Askı yasadım seninle bir ömür boyu

 Yüzümdeki cizgilerin bir adı sen

 Aldıgım her nefesin sebebi sen

 Dünyaya bir daha gelsem sevgilim

 Arar bulurum yine seni severim

 Cenneti degismem sacının bir teline

 Ömrümün yettigi kadar seni severim."

şarkısını  söyleyip hanımını ne kadar özledigini, önceden de kıymetini bildigini, ama kaybedince daha iyi anladıgını söyleyerek, gözlerimiz yaslı  aynı duyguları paylasırız.             

Degerli büyügüm, bugün hastane koridorundaki beyefendinin  sözleri  bana icimi acıtan  bu duyguları yasattı. Ne olur, sadece esler degil, evlatlar, arkadaslar, komsular, tüm sevdiklerimiz bu dünyadayken birbirimizin kıymetini bilebilsek, incitmesek, kırmasak !

Biliyorum, siz Rana anneye, sonra cevrenizdeki tüm insanlara saglıklarında ve sonrasında sonsuz sevgi ve hürmet verdiniz, vermeye de devam ediyorsunuz. Ben, sadece yogun olan duygularımı paylasmak istedim. En derin hürmetlerimle, ellerinizden öpüyorum, efendim. Dualarınızı, istirham ediyorum. Ayla Belen.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :