Saygı Değer Büyüğüm

Sevgili Babacığım,

Bir anımı paylaşmak istedim sizlerle..

Halk dilinde kara kedinin uğursuzluğuna inanılır. Benim böyle takıntılarım yok çok şükür. Çalıştığım yer müstakil bir işyeri. Akşam üstü hava almak için bahçeye çıktığımda bir hışırtı duydum; bir de baktım ki yaprakların arasından simsiyah bir kedi bana bakıyor. İlk başta ne yalan söyleyeyim ürperdim. Kedi ,belli ki aç, yiyecek bir şeyler aranıyordu. Sonra pisi pisi diyerek yanıma çağırdım. Geldi ayaklarımın dibinde durdu. Birden aklıma çöpteki kıymalı pide geldi. Öğlen dışarı çıkıp, geri döndüğümde,ofisteki bir arkadaş yemek yemiş ve fazla gelmiş olmalı ki yemeğinin sonunu çöpe dökmüştü. Zaten o manzarayı gördüğümde çok üzülmüştüm. Dediğim gibi, çöpteki pideyi alıp kediye verdim.Afiyetle yedi. Ben de onu seyrettim.Hava iyice kararmıştı.Kedi yemeğini bitirince bana uzun uzun baktı. ”Afiyet olsun kedicik” dememle ortadan kayboldu.

Sonra şunu düşündüm; şükürler olsun Rabbime ki, çöpte gördüğüm yemeğe o kadar üzülmüştüm ki, onu değerlendirmeyi bana nasip etti..

Hürmetle ellerinizden öpüyorum babacığım.

Saygılar, Sevgiler, Hürmetler Efendim.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :