Sayın Nurettin Bey,

25.11.2007 tarihli mailinizi aldım.

Efendim, ölümle beraber hayatın bittiğine inanmayan bir kimseyim. Gözümüzü kapadığımız andan itibaren yeni bir dünya başlıyor. Orası manevi bir dünya. Orada ne oluyor, ne bitiyor, yaşama şekli nasıl bilemeyiz. Bilsek de söyleyemeyiz. Bilen söylemez, söyleyen bilmez. O apayrı bir dünya. Ama ben bazı kimselerin bu dünyadaki insanlarla da ilgileri olduğuna inanıyorum. Halen hayatta olan bir emekli albay arkadaşım anlatmıştı. Kıbrıs’a çıkarma yapıyoruz. Yunanlılarla savaşıyoruz. Biz, savaşı kazanıyoruz, bazı Yunanlı subaylar esir alınıyor. Ankara’dan bir emir geliyor. Yunanlılarla güzel ilişkiler kurulması söyleniyor. Ve onlara güzel bir yemek verilmesi söyleniyor. Sofra hazırlanıyor, Yunanlı subaylar buyur ediliyor. Arkadaşım soruyor: “Savaşta sizi en çok etkileyen ne oldu?” Bir Yunanlı subay cevap veriyor: “Savaşıyorduk, birden moralimiz sıfıra indi. Sizin askerlerin arkasında iri yarı, uzun boylu, yeşil sarıklı birtakım kimseler vardı. Onları görünce elimiz ayağımız buz kesti. Korktuk ve teslim olduk.

Efendim, bunun gibi daha nice nice olaylar. Bazan düşünürüm, onlar mı ölü yoksa biz mi? Ondört şubat 2006’da eşim vefat etti. Karşıyaka mezarlığı’na gömdük. Bu işin şekil tarafı. Ama ben onun ruhen yaşadığına bütün kalbimle inanıyorum. Birçok geceler rüyamda görüyorum, konuşuyoruz, sohbet ediyoruz, yemek yiyoruz. Bazan varlığını ta yanıbaşımda hissediyorum. Ne zaman incinsem, üzülsem rüyama rahmetli annem Sabiha Hanım girer. Ve beni teselli eder. Ben annemin de manen yaşadığına inanıyorum. Fakat bu gibi durumlarda meseleyi fazla mıncıklamamak gerekir. Biz henüz bu dünyadayız. Tekrar ediyorum, bilen söylemez, söyleyen bilmez. Bize düşen görev bu dünyadaki hayatımızı edeple, sabırla, şükürle, sevgiyle, saygıyla ve güzel hizmetlerle doldurup hayatımızı bir cennete çevirmek. İçimizi bütün kirlerden, pisliklerden arıtmak, kin, nefret, intikam duygularından tamamen uzak yaşamak. İnsanıyla, hayvanıyla, bitkisiyle eşya ve cemadatıyla bütün kainatı Muhammedi bir aşkla kucaklamak. Bunu yapabiliyor muyuz? Mesele burada. Bize bildirilmeyen meseleleri kurcalamamak da bir İslami edep değil midir?

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :