Değerli büyüğümüz Sabri Bey Amca,

Sizlere ve tüm dostlarımıza hayırlı günler dilerim.

Yolculuk eden iki arkadaş hakkında bir hikaye anlatılır.
Yolculuğun bir aşamasında iki arkadas tartışırlar, biri ötekine bir tokat atar. Tokatı yiyenin canı çok yanar ama tek kelime etmez ve kum üzerine su sözleri yazar:

"Bugün en iyi arkadaşım bana bir tokat attı"

Yıkanabilecekleri bir yere rastlayana dek yürümeyi sürdürürler. Tokatı yiyen kişi yıkanırken batağa saplanır, boğulmak üzereyken arkadaşı tarafindan kurtarılır.Selamete çıktıktan sonra bir kaya  üzerine şu sözleri kazır:

"Bugün en iyi arkadaşım hayatımı kurtardı"

Tokatı vuran ve sonra en iyi arkadaşının hayatını kurtaran kişi ona sorar:

"Senin canını yaktığımda bunu kum üzerine yazdın, ama şimdi kayaya kazıyorsun, neden?"

Arkadaşı ona şöyle cevap verir:
"Biri bizi incittiginde bunu kum üzerine yazmalıyız ki, bağışlama rüzgarı estiğinde onu silebilsin.Biri bize iyilik yaparsa onu kayaya kazımalı ki, onu hiçbir rüzgar yok etmesin."

"İNCİNMELERİNİZİ KUMA, GÖRDÜĞÜNÜZ İYİLİKLERI KAYAYA YAZIN"

Mutlu insan hiç kimseyi kırmayan ve hiç kimse tarafından kırılmayan kimsedir. İnsanları sadece bize yaptıkları iyiliklerle hatırlarsak onları  dost olarak görürüz. Bu iyilikler aynı zamanda kalbimizdeki mutluluk bahçesinde silinmeyen bir yere yazılır.

Hürmetlerimi ve sevgilerimi sunar, ellerinizden öperim.

Cengiz

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :