Sayın büyüğümüz,  

Dikkat ediyorum sizin en çok tekrar ettiğiniz söz " Ya hayır söyle,ya sus" hadisi. Bunu başarabilirsek  gerçekten  hayatımızdaki en önemli adımı atacağız ve tüm güzelliklerin kapısını hayatımıza açabileceğiz.

İbrahim Refik'in "Hadiselerin İbret Dili" kitabında gerçekten olmuş, ibret verici bir hikaye anlatılmakta.Burada izninizle aktarmak istiyorum.

Yaz sezonunda arkadaşlarıyla birlikte Bozcaada'da tatil yapan Gökşin Özbak isimli genç bir adam, burada bir hurda araba görünce, hemen aklına bir espri gelir. Arabanın içine girip sağ arka koltuğuna oturur ve ölmüş gibi poz vererek fotografını çektirir.

Gökşin, tatil dönüşünde bu fotografı arkadaşlarına gösterip şaka yapacak ve "Trafik kazası geçirdim ve öldüm.Bakın bu da ölümümün fotoğrafı... Ben aslında bir hortlağım." diyecektir.

Tatil biter ve Gökşin memleketine döner. Kısa bir süre sonra gelen Ramazan bayramı vesilesiyle ailesiyle birlikte İzmir'e gitmeye karar verirler. Otomobili Gökşin'in babası kullanıyordur.  Yolda giderlerken önlerine aniden bir yaya fırlar. Babası direksiyonu kırar ama yayaya çarpmayı engelleyemez. Kazanın etksiyle direksiyon hakimiyetini kaybeder,ön cam patlar ve araba dört takla atarak bir hendeğe yuvarlanır.

Gökşin, tıpkı 7 ay önce şaka olsun diye çektirdiği fotoğraftaki gibi, arabanın arka koltuğunda oturuyordur.Görüntüsü de, fotoğraftakine çok benziyordur.Tek bir farkla,bu şaka değildir. Fotoğraf şakası ne yazık ki, gerçek olmuştur.

İnsanın ağzından çıkan sözler insanı o ifadenin  neticesine mahküm edebilmektedir.Bir bakıma sözlerimiz bizim dualarımız olmaktadır. 

Tüm iyi dileklerimle sevgi ve saygılarımı sunarım.

Turkuaz

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :