Çok Değerli Saygıdeğer Babacığım Hürmetle ellerinizden öpüyorum. Cümle dostlara Sonsuz selam,sevgi,saygılar... Geçen cumartesi günü yapmış olduğumuz yolculuğu ededileştirmek istedim. Çünkü yaşadığım,çok güzel zamanlardan biriydi.Paylaştıkça çoğalırmış sevgiler...Üzüntüler ise azalır... O sabah,saat 04.te uyandık.Tatlı bir bayram sabahına uyanır gibiydi bu uyanış.İçimde,tarif edilemeyen bir heyecan,her anın güzelliğini duyumsayan, çocuksu bir ruh hali. Sabah erken yola çıkacağımız için,gece Nermin Abla'da kalmıştım. Kahvaltımızı ettikten sonra,Mahmut ağbi geldiğini haber verdiğinde saat sabahın 05'i idi. Evden çıkarken beni yürüten ayaklarım mıydı; Yoksa görünmeyen şefkatli bir el miydi kucağında götüren..Arabaya mı bindik; Yoksa, kocaman kanatları olan bir melek miydi bizi uçuran.. anlayamadık.. Henüz karanlık. Sokak lambaları aydınlatıyor her yanı. Hava durgun.Gökyüzünde, koyu gri bulutlar...Sabahın büyülü atmosferi beni etkisi altına alırken,sanıyorum ki;Melekler bize eşlik ediyor. Acaba nereye geldik? -Bostancıyı geçtik mi? -Ne Bostancısı..Pendiği geçtik.. -Aaa..Ne çabuk.. Mahmut ağbi ile Nermin abla konuşurken, tatlı bir mahmurluk çöküyor üzerime.Ninni gibi geliyor sesleri.Başımı yaslayıp, yarı uykulu yarı uyanık bir halde iken..Çocukluğumdan bir sayfa açılıyor hafızamda..Annemle babamın,kavga etmedikleri nadir zamanlar..Biz erkenden yatardık..Onlar sohbet ederlerdi. Onları dinlerken uykuya dalardım. Fakat kimbilir ne güzel yerlerden geçeceğiz..O güzel manzaraları kaçırmak istemiyorum. Evler,ağaçlar, bacası tüten klübeler...Sabah saatlerinde daha başka bir güzeller.. Gerede yakınlarındayız. Her yeri,ince,tül gibi beyaz bir örtü kaplamış. Kar mı;Yoksa kırağımı.. Diye tereddüt ediyıruz.Sıra,sıra yüksek tepelerin üstünde çam ormanları... Çamların üzeri bembeyaz, ince bir kar tabakası ile örtülmüş.Henüz gün ağarmadığından,karanlık içinde, beyaz kar manzarası,tarifi imkansız,bir atmosfer oluşturmuş. Arabamız, yavaş yavaş bu güzelliğe doğru akarken,bir masal şehrine giriyormuş hissini veriyor. Tıpkı kartpostallarda gördüğümüz, bakmaya doyamadığımız kış manzaraları olur ya.. Bizi bambaşka iklimlere taşır. Şimdi ,o güzelliğin içine girmiş,o güzelliğin bir parçası olmuş gibiyiz. Öylesine naif,tatlı,güzel duygular yaşatan ,bir cennetin içindeyiz. Ve biz süzülerek akıyoruz bu cennetin içinde... Efendim, vakit ilerlemiş. Bugünlük bu kadar...Satırlarıma şimdilik son verirken, mübarek ellerinizden hürmetle öpüyor, cümle dostları selamlıyorum. Hayırlı sabahlar...

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :