Sayın Esra Hanım,

17.12.2007 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, ben Necip Fazıl’da senin çıkarttığın izlenimleri hiç almadım. O, bir dava adamı idi. Hayatını, mutluluğunu, aile saadetini, herşeyini davası uğruna feda etti. Hayatının en güzel yılları hapishanelerde geçti. Çok ıstırap çekti. Senin böyle bir izlenim edinmen beni hayretler içinde bıraktı. O bir mutluluk şairi değildi. O, dev gibi bir dava adamı idi. Ama hayatının sonuna kadar aşk dolu, heyecan dolu bir yaşantısı oldu. Bir noktadan sonra senin vardığın sonuçları anlayamıyorum. Gayet tabi hayatı maddi, manevi ıstıraplar içinde geçen bir kimseden mutluluk terennümleri beklenemez. Kepenkler kapanmakla neyi kastediyorsun yavrum? Gayet tabi gelecek “İmanlı genç adamlar"la devam edecek. Züppe, inançsız, alkolik, dejenere insanlarla mı gelecek parlak olacak? O günün şartlarında ancak o kadar yapılabilirdi. Sosyal realiteyi kravat değiştirir gibi bir anda değiştirmek mümkün mü? Necip Fazıl yapabileceği herşeyi yaptı. Bugünkü imanlı nesiller üzerinde, senin de üzerinde, benim de üzerimde onun çok büyük hakkı vardır. Nur içinde yatsın. Bunu inkar etmek hiç kimsenin haddi değildir. Lütfen ezbere konuşmayalım. Sosyal realiteler kendi özel metodlarıyla değerlendirilmelidir.

Ama herşeye rağmen senin aldığın izlenim beni şaşırttı. Kanaatlerine saygısızlık yapmak istemem. Sadece bu konuda ayrı düşündüğümüzü söylemekle yetiniyorum.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :