Değerli Hocam, Gönül Sohbetleri kitaplarınızı okuyorum. İnsanın ruhuna ışık tutan, hayata pozitif bakmayı sağlayan çok güzel yazılar. İnşallah gereken feyzi almak nasip olur. Değerli hocam, iyi bir insan olmak yolunda ilerlemeye çalışırken zaman zaman hata ve eksiklikler yaşıyorum. (Allah'ın emir ve yasaklarına uymak, ibadetleri az da olsa devamlı yapmak gibi husularda) Mesela bakıyorum bir gün öfkeme yenik düşmüşüm eşime ağır sözler söylemişim veya kızıma bağırmışım veya sabah namazına uyanamamışım. Arkasından çok sancı çekiyor, çok acı çekiyorum. Kendimde gördüğüm çirkinlikler beni üzüyor ve sen bu işi kıvıramayacaksın herhalde deyip, kendime küsesim geliyor. Sonra, aklıma sizin sözünüz geliyor "Bu dünya darılma pazarı değil, dayanma pazarıdır" dersiniz. Kendime küsmekle hiç bir yere varamayacağımı, daha da uçurumlara yuvarlanacağımı; ne kadar hata yaparsam yapayım Allah'tan başka gidecek kapım olmadığını biliyorum. Kaldığım yerden Allah'ın emir ve yasaklarına uymak konusunda sabırlı olup, düzelmeye gayret etmem lazım. Hocam bazen çok zor oluyor. Yaptığım hatalar bana kendimi çok kötü hissettiriyor. İnsan umutsuzluğa kapılıp herşeyden vazgeçiverecek gibi oluyor. Sizinle paylaşmak istedim. Çünkü bu konular ne herkese anlatabileceğim ne de herkesin anlayabileceği sancılar. Umarım sizi sıkmamışımdır. Bizden dualarınızı esirgemeyin. Sizi tanımak benim için çok büyük bir nimet olup, yazılarınız bana hayat kaynağı gibi, can suyu gibi, yarama merhem gibi. En derin sevgi ve saygılarımla. Esen kalın.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :