Sizden Gelenler

 

subHeader_l

Konu : “Sevelim, sevilelim, dünya kimseye kalmaz”
Gönderen : Özden Çiçek
Tarih : 12/28/2007 9:51:21 PM


Efendim Hayirli cumalar diliyerek satirlarima basliyorum. Insallah Rabbim bu guzel gunde hepimize , butun insan kardeslerimize gercekleri gorebilmeyi, mutlu ve huzurlu olarak yasama sarilmayi nasip etsin.

 

Burada gunlerimiz cok dolu dolu ve mutlu geciyor. Annem ve babam bizimle ayrica kizlarim da yari yil tatilinde. Evin icinde hep birlikteyiz. Bu harika bir duygu. Sohbet muhabbet , ne guzel...

 

Bu arada benim kurslarim devam ediyor tabi.. Dersim oldugunda annemi de goturuyorum sinifa... Benim siniflarimi ve ogrencilerimi cok sevdi.. Degisik milletlerden hanimlar birlikte boyama yapiyor.. El sanatlari ile birseyler uretiyor... Annem de aslinda el sanatlari konusunda gercekten cok basarilidir. Kucuklugunden beri tum isleme ve boyama yontemleri ile eserler ortaya cikarmistir... Hem kendi evi hem bizim ev bunlarla doludur... Bir gun kismet olurse bunlarin hepsini bir sergi acarak sergilemek istiryorum. Insallah kismet olur...

Boyle olunca benim ogrencilerin uretkenlik hevesi ve nesesine annem de katiliyor tabi..

 

Son dersimiz carsamba gunu idi. O gun burada okullar tatilde oldugu icin bir ogrencim 6 yasindaki kizini da yaninda getirmisti. Cok tatli adi gibi nur bir kizcagiz...  Kibar, terbiyeli , sessiz.. Gozleriyle gulerek konusuyor...

Ders basladiktan sonra baktik ki minik kiz annemin yaninda bir sandalyeye yerlesti. Ve inilmaz bir sekilde konusup anlasmaya basladilar.. Nur Turkce bilmiyor, Annem ise İngilizce ve Arapca.. Ortak dil sadece sevgi dili...

Sanirim Nur Annemin gonlundeki sevgiyi gordu... Oda gonlunu acti.. Tam iki saat birlikte resim yaptilar, konustular, anlastilar, birbirlerine minik hediyeler verdiler, sarildilar, kucaklastilar.. Bu arada  resim yaparken birbirlerine cizip gostererek , bu kus, bu agac, bu bulut, bu bebek, bu kalp diyerek her ikisi de hemen butun renkleri ve pekcok nesnenin İngilizcesini, Turkcesini ogrendiler... Ders bittiginde birbirlerinden ayrilmak istemediler.. Bu ne harika bir manzaraydi gormenizi isterdim... Insan gonlu ne genis, ne muhtesem... Gonul birligi olduktan sonra, ne dilin, ne milliyetin hicbir onemi kalmiyor.. Butun insanlar ozde ayni.. Dunya sevgi uzerine duruyor. Sevgi ile tum guclukler asiliyor. Tum engeller ortadan kalkiyor. Sabir ve sevgi  ile basarilmayacak hicbirsey yok. Insan sadece sevgi istiyor..

 

Ben su insana ulasamadim, cocugumu egitemiyorum demek dogru mu.. Demek ki biz nasil ve hangi yolla onlara ulasacagimizi bilmiyoruz. Gonlumue gerdigimiz perdeleri kaldirdik mi, sevgi ile kapilari actik mi ulasamiyacagimiz , basaramiyacagimiz bir sey yok degil mi?

 

Iste buralarda zaman boyle geciyor.. Size butun ailemin selamlarini yolluyorum. Sevgi ve saygi ile ellerinizden opuyorum. Rabbime emanet olun.

 
 

OZDEN CICEK

Decorative & Creative Painting

Freelancer - DUBAI

 



 


Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :

“Sevelim, sevilelim, dünya kimseye kalmaz” Yazan Özden Çiçek
Cvp: “Sevelim, sevilelim, dünya kimseye kalmaz” Yazan Sabri Tandoğan

...::Bu yazıyı arkadaşına gönder::...

Geri Dön

 

[Ana Sayfa] [Sabri Tandoğan] [Kitapları] [Yazıları] [Röportajları] [Resim Albümü] [Sizden Gelenler] [Dosya Arşivi] [Arama] [İletişim]