İyi Akşamlar Sabri Bey,

Biraz evvel birşeyler yazmıştım ama yanlışlıkla elim sanırım bir tuşa dokundu ve tüm yazdıklarım gitti o ana kadar olan; üzüldüm. Şimdi yeniden başladım yazmaya. Geçen gün yazmış olduğunuz maile teşekkür ederim öncelikle. Dün akşam eşimle beraber,yatmadan önce size gelen bazı mailleri okuduk; okurken içimden dedim ki nekadar güzel, değerli yazılar yazmışlar diye düşündüm. Benim yazdıklarım çok basit geldi bana. Oysa okadar çok söylemek istediğim şey var ki size. Ama sanırım o şekilde yazılar yazabilmem için daha çooook fırın ekmek yemem lazım! Geçen haftalarda Mesaj Tv.'deki programınızda Rabia Hanım'ın 'Hz.İnsan' diye bir kitabından söz etmiştiniz. Sizin sözleriniz benim için çok değerli olduğu için ertesi gün işten dönüşümde o kitabı aradım, buldum ve aldım; okudum. Çok beğendim, etkilendim. Bazı yerleri okurken ürperdim, gözlerim doldu, ağladım. Sonra size tekrar sormayı düşünüyordum dün, acaba başka ne okumayı tavsiye edersiniz bana diye. Dün eşimle birlikte 'Gönül Sohbetleri 1'i dinledik; orada Rabia Hanım'dan bahsediyordunuz ve başka bir kitabından; şimdi inşallah Allah nasip ederse o kitabı da alıp olumak istiyorum. Yarın Allah kısmet ederse annem,babam,eşim ve ben babaanneme gideceğiz ziyarete Trakya tarafına. Canım babaanneciğim, onu öyle çok seviyorum ki. Eşim bugün size yazdığı mailde onu anlatmış size. Melek gibi, nur gibi bir ihtiyardır o. Canım benim; nerdeyse iki senedir yatıyor, iki defa kalçasını kırdı ve yatalak kaldı babaanneciğim. İnşallah iyi olsun diye dua ediyorum. Öyle pozitif, çevresine gülen gözlerle bakan, sevgi dolu bir insandır ki o! Şimdi onu böyle yatarken görmek bana acı veriyor. Onca yaşadığı sıkıntılar onun o güzel kalbinden hiçbirşey alıp götürmedi; evladını kaybettiği zaman bile hiç belli etmedi yüreğindeki acıyı. Amcam kırkdört yaşında vefat ettiği zaman canım babaanneciğimin yüreği nasıl yandı kimbilir. Ama o hep metanetliydi, hep yine insanlara, çevresine güzel ışıklar saçan gözlerle baktı; dilinden hiç olumsuz bir söz çıkmadı... En son bayramda görmüştüm onu; biraz solgun, durgun...Ama o halde dahi kayınvalidemi, kayınpederimi, teyzemi, kuzenimi, herkesi tek tek sordu bana; nasıllar, iyiler mi diye. Yine o tatlı, yeşil gözeriyle baktı bana. Şimdi pek iyi değilmiş ve hep uyuyormuş; pek kendinde değilmiş. Çok üzüldüm duyunca. Yarın kısmetse gideceğiz onu görmeye. Onu çok kötü görmekten, ızdırap çekerken görmekten korkuyorum. İnşallah iyi görürüz babaanneciğimi. Onun yeri bende okadar özel ki. Daha ufacık yaşımdayken bana ellerimi açtırır, duayı önce kendisi söyler, sonra bana tekrarlatırdı. İlk dualarımı o küçücük yaşımda ondan öğrendim. Daha iki sene önce iki büklüm de olsa yürüyebiliyordu ve benim nişan kurdelemi kesmişti ama düğünüme gelmesi kısmet olamadı; ama nişan kurdelemi kesmesi beni okadar mutlu etmişti ki.  İnşallah yarın hayırlısıyla gider, onu iyi görür ve hayırlısıyla geliriz. Şimdi sevgi ve saygıyla ellerinizden öpüyor ve iyi geceler diliyorum size...    

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :