Pek Degerli Sabri Amca,
Yilbasina ve ayni zamanda dogum gunume iliskin dusuncelerimi paylastigim videoyu ve konusmanin metnini sizinle ve sitenizin guzide insanlariyla paylasmak isterim.
Selam, saygi ve sevgi ile...
Emir Kaya
 
http://www.youtube.com/watch?v=NITTdaZ9H1g
 
 
 Merhaba!

Bugun 31 Aralik 2007 Pazartesi. Londra’da, 20 kisilik sirin yurdumda, odamdayim. Arkadaslarimin kimisi ise, cogunlugu ise gezmeye, gosterileri izlemeye cikti. Ben yarin dogum gunum oldugu icin evde yalniz kalip dusunmek istedim. Gece uzun...

Uzaktaki sevdiklerime, tanidiklarima selam vermek icin

Tanismadigimiz insan kardeslerime sevgi dolu dusuncelerimi sunmak icin

Ve sahsi muhasebemi butun bir insanlik muhasebesi icinde yasayacagimi bildigim icin

Bu gece bir de video kaydedip hatira olarak zaman nehrine birakmak istedim.

Zaman basi mechul, sonu mechul bir nehir... Mekan da oyle... Bunlardan istifade icin koyulan isimler, yapilan kisimlandirmalar vardir: Caglar, asirlar, yillar, gunler, saniyeler gibi; galaksiler, gezegenler, ulkeler, daglar, yollar gibi... Sonra bu kisimlardan bazisina, digerlerinden farkli bir onem atfederiz. Yilbasi boyledir. Yildonumleri boyledir. Memleket boyledir. Vatan boyledir.

Insan onem atfettikleri sayesinde sonsuz kucukluk hissinin agirligindan kurtulur ve belki de bu hengamede gozu boyanip kendinde buyukluk bile vehmedebilir, gaflete dusebilir. Ya da tam tersine onem atfettikleri sayesinde mutlak bir anlamsizlik duygusundan cikip kendisini ozundeki guzelliklere kavusturacak anlamlar uzerinde gezinebilir.

Ben bu gece nerede oldugumu dusunecegim. Simdiye kadar hicbir yilbasini kutlamak bana nasip olmadi. Ailemden ve cocuklugumun gectigi temiz muhitten aldigim hava sayesinde maneviyattan maddiyata gore daha fazla zevk ve huzur duyar bir insan olarak yetistim.

Yetistikce hayatta yalniz olmadigimi, dunyanin sonsuz canli ve karakter cesitleriyle bir dunya oldugunu anladim. Herkesin bir hikayesi vardi. Farkliydik. Ama icimizde tasidigimiz bir de aynilik vardi. Kuvvetimizi aldigimiz menba ayni. Geldigimiz yer ayni, gittigimiz yer ayni... Ben sanki tum kainata ezelden asinayim. Bu asinaligin dogurdugu ebedi sevgi de her zaman icimde...

Yalniz bizi birbirimizden ayiran gorunmez perdeler var. Menfaat hissinin bizi dunyanin dort bir yanina savurmasi var. Kinin olumsuzlestirdigi dusmanliklar, aci hatiralarin actigi kapanmaz yaralar var. Fenaliklar var. Haksizliklar var. Ve tum insanligi saran bir dusunce ve fiil sefaleti var. Bunlar gercek.

Yine ruhumuzun derinliklerinde fazilet gibi, ahlak gibi, seref ve namus gibi, durustluk gibi, sadakat gibi manevi susler var. Bu da biziz, o da biz. Hem iyiyiz, hem kotu. Su alem ancak insan varligiyla guzellesti ve cirkinlesti. Zitlar birbirilerine insan benliginde sarildigi gibi insanin eserlerinde de oylece sarildi.

Bu gece saat 12’yi vurunca cigliklar atilacak. Bazisi sevincten... Bazisi ise acidan... Kimi taze dogmus olacak, kimi taze olmus... Kimi zenginlesecek, kimi fakirlesecek. Kimisi oh diyecek, kimisi ah diyecek. Ben bir sey demeyecek, diyemeyecek, bu zitlarin trajedyasina vakur ve asil bir sessizlikte istirak eden cogunlugun yaptigini yapacak, bu demleri ozunde oldugu gibi siradan demler olarak kabul etmek isteyecegim. Kendi dunyam icinde, kendi guzellik ve cirkinliklerimle basbasa, yalniz yasamak kararimi yineleyecegim.

Kainatin nihayet itibariyle adil, sasmaz ve kusursuz bir duzen oldugunu aklim seziyor, vicdanim kabulleniyor. Yalniz gonlum isterdi ki ben de guzellik lehine, manevi susler lehine, ayirt etmeyen sevgi, kosulsuz saygi, hakca muamele lehine birseyler yapabileyim. Insanlari yutan karmasalara yutulmadan karisip ozumdeki gul kokularini sevgiyle yayabileyim, sonra yine sevgiyle yalnizligima donebileyim.

Gercek su ki, tipki kainat gibi ben de zitlarin savas meydaniyim. Bu savas henuz icimde bitmedi. Onun icin bu yili, her yili oldugu gibi umutla karsiliyorum. Dilegim bende de, dunyada da  sufli arzular ulvi istiyaklara maglup olsun. Kotuluklerimiz iyiliklerimiz karsisinda zayiflasin. Ahlakimiz guzellessin. Ilahi isimleri cemal ile giyinip dunyayi da guzelliklerle doldurmak yolundaki gayretlerimiz yerini bulsun.

Tum sevdiklerime, sevenlerime, iyi-kotu karisimi olan insanlara, yani herkese en samimi baris ve huzur dileklerimle...

Saygilar, sevgiler... Mutlu seneler...

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :