Sayın Ayça,

31.12.2007 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, ilk yapacağın iş olayları tabii seyrine bırakmak. Tek taraflı aşk olmaz. Bu sadece bir hastalıktır. Farzet ki televizyonda bir film seyrettin, ordaki sanatçıyı film boyunca heyecanla, hayranlıkla takip ettin. Sonra film bitti. Bırak o sanatçı tatlı bir ürperti gibi unutacağın güne kadar içinde kalsın. Onu içimden çıkaracağım diye zorlama. Ahmet Muhip Dranas “Unutuş” şiirinde “Macerası çoktan bitmiş o şeylerden” bahseder. Hayata karşı direnmemek lazım. Bırakalım kalbimizin bir köşesinde o anı bir seher yeli gibi yaşadığı kadar yaşasın. Zorlamayalım. İlle ben onu unutacağım, kalbimden çıkaracağım diye kararlar almayalım. Bir gün gelecek kendiliğinden onu unutacaksın. Olay bundan ibaret. Espri olsun diye söylenir ama büyük bir hakikat payı var, bir aşkı unutmanın en güzel yolu yeni bir aşktır. Onu da hayatın tabii akışına bırakmalı. Hayatta nice güzel insanlar var, manen güzel, maddeten güzel, bir gün karşına öyle bir insan çıkar ki seni baştan aşağı fetheder. Ve ona bakıp

“Göz gördü, gönül sevdi seni ey yüzü mahım

Kurban olayım söyle, var mı benim bunda günahım”

dersin. Yunus Emre , “Her dem taze doğarız, bizden kim usanası” diyor. Bakalım önümüzdeki günler neler getirecek. Bakacaksınız birden bire renk dolu, aşk dolu, şiir dolu günler iç dünyanızı dolduracak. Aradığınız her şeyi size getirecek. Ve siz “Sevmek, devam eden en güzel huyum” diyeceksiniz. Ve en sonunda Kemalettin Kamu gibi

“Rabbini arayan bir dindi aşkım”

diyeceksiniz. Ve o zaman ilahi aşkta eriyeceksiniz. Seven, sevilen bir olacak. Sadece bekleyelim, ve Gülten Akın gibi

“Bekleyin, bekleyin durmaksızın bekleyin

Bir gün unutulmuş bir aynadan bütün sevgiler size dönecek”

diyelim.

Kıymetli yavrum, yeni maillerini bekliyor, selam, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :