Sayın Gül Uçar,

7.1.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, gösterdiğin yakın ilgi beni çok duygulandırdı. Beni anlayan ikinci insan sen çıktın. Hayat birtakım cicibeylerin sandığı gibi hep güllük gülistanlık değildir. Yüce Peygamberimiz bile gün olmuş haksızlıklar karşısında kılıcını çektiği gibi aslanca savaşmış, mücadele etmiştir. Türk Milletinin geri kalması için bin çeşit tuzak hazırlayan düşmanlarımız bir de eğitime bu yedi yaş safsatasını getirmişlerdir. Yedi yaşına kadar çocuğa birşey göstermeyin, öğretmeyin. Bırakın vursun, kırsın, yaksın, yıksın, şahsiyetini öyle bulacak, demişlerdir. Ve bizim bazı eğitimcilerimize bu ihaneti kabul ettirmişlerdir. Bir atasözünde “İnsan yedisinde ne ise yetmişinde de odur” deniliyor. Yedi yaşına kadar vahşi bir hayvan gibi büyütülen çocuk, yedisinden sonra firavun olmayacak da ne olacak? Böyle çocuklarını terbiye eden anne babalar budala değil de nedir? Ben bunları söylüyorum. Bir kibarlık meraklısı çıkıyor, beni ayıplıyor, kınıyor. Ve bu suretle bana hayatımın en büyük ıstıraplarından birini tattırıyor. Sizin gibi asil, temiz, vicdan sahibi bir insan ikinci defa ortaya çıkıyor ve bu şahsa gereken cevabı veriyor. Ne diyeyim, Allah razı olsun. Bu asil hareketinizi hiç unutmayacağım. Sonsuz selam, sevgi ve saygılarımla.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :