İyi akşamlar Sabri amca;

Mailinizi okudum, çok güzel şeyler yazmışsınız, çok teşekkür ederim. Çocuklarla ilgili söylediklerinizde çok haklısınız, ;Allah'tan hayırlısı olsun inşallah. Ne güzel, eşinizle kırkdört yıl en güzel sevgilerden birini yaşamışsınız. İnşallah biz de eşimle sizin ki gibi uzun ömürlü, sizin ki gibi güzel bir sevgi yaşarız.  Her gün anneanneme gidiyoruz, ilgileniyoruz, konuşuyoruz onunla; her geçen gün daha iyiye gidiyor. Dediğiniz okadar doğru ki, anneannemin artık parayla pulla, mevkiyle, makamla işi yok, bunların farkında bile değil artık; tek beklediği sevgi, ilgi... Sanki hiçbirşeyin farkında değil gibi ama gözlerle iletişim kurduğumuz zaman sanki herşeyi anlıyor, farkediyor bakışlardan herşeyi. Gözler nekadar önemli! Sabri amca size birşey sormak istiyorum, ben pek insanları tanıyamıyorum sanki. Sanki herkes iyi gibi geliyor, hissediyorum içimde ama konduramıyorum galiba; illa bir kazık yemem lazım tanımam için, ya da illa ters bir hareketini görmem lazım net olarak. Gerçi kolay kolay kimseye tam anlamıyla güvenip içimi açmam, kendimden bahsetmem. Tam olarak güvenirsem içimi açarım ancak. Ama merak ediyorum, insanların iyi mi kötü mü olduğunu, doğru mu yalan mı söylediğini nasıl anlayabilirim?  

Sevgi ve saygıyla öpüyorum ellerinizden.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :