Sayın “Aşk bu imiş”,

17.1.2008 traihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, göstermiş olduğun sevgi ve inceliğe çok teşekkür ederim. Ben tüm yazdıklarını bir dua olarak kabul ediyorum. Ben, saydığın güzelliklerden ne kadar uzağım. Dua et, inşallah Allah’ın izniyle bu güzellikler bana da, yeryüzündeki tek istisna olmadan bütün insan kardeşlerimize de nasibolsun. Hayat sevgiden başka nedir? Kur’an-ı Kerim’de “Ne yana bakarsan bak, Allah’ın vechi oradadır” buruyluyor. Yanımız, yöremiz, bütün çevremiz hep sonsuz güzelliklerle dolu. Onların birkaçını bile özümlemeye ömür yetmiyor. Acaba bizler Yunus’u, Mevlana’yı bütün nüanslarıyla okuyup anlayabildik mi? Beethoven’i, Mozart’ı, Itri’yi, Dede Efendiyi özümleyebildik mi? Shakespeare’yi, Geothe’yi, Cehov’u, Tolstoy’u ne dereceye kadar anlayabildik? Bir gülün açılışı önünde hiç ağlayabildik mi? Yeni doğan bir çocuğun yüzünde ilahi güzelliği görebildik mi? Güzel, çok güzel, inanılmayacak kadar güzel bir dünyada yaşıyoruz. Attığımız her adımda, aldığımız her nefeste, gördüğümüz her zerrede sonsuz bir edep, saygı, huşu, ürperiş içinde kalabiliyor muyuz? Yaşamak çok ince bir sanat. Nice insan gözlerim var diye gördüklerini mi sanıyorlar? Görmek, bir aşk. Kaç insan bunun farkında? Yunus,

“Gelin tanış olalım, işi kolay kılalım

Sevelim, sevilelim dünya kimseye kalmaz”

Dün, çok sevdiğim, saydığım Doktor Ayla Hanım çalıştığı hastanedeki yeni gelen bir doktor hanımı anlattı. Çalımıyla, cakasıyla, afrasıyla, tafrasıyla, Yaradana yan bakan haliyle rahmetli babannemin tabiriyle etrafına şer atıyormuş. Çevreden soruşturmuş, bu hanımın özelliği nedir demiş. Onun demişler “x5’i var, hastaneye onunla gelip gidiyor.“ Bu söz üzerine sabaha kadar düşündüm. Çok acıdım o doktor hanıma. Zavallı. Araba dediğin nedir ki. Benim üniversite yıllarımda bir kaymakama cip verilmişti. Bunu kendisine hakaret saydı. İstifa etti. Şimdi bir doktor hanım x5’e biniyorum diye etrafına hava basıyor, yanına yaklaşılmıyor. Zavallı insan. Senin araba dediğin bir motorla, boyalı bir tenekeden başka nedir? İşte insan maneviyattan uzaklaşınca bu kadar küçülüyor, basitleşiyor. Zavallı. Allah ıslah etsin. Hayatın zahirinden, maldan mülkten, paradan puldan, mevki makamdan, boyalı tenekelerden uzaklaşıp da iyiye, güzele, büyük ve yüce olana gönül verenlere ne mutlu.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :