Sayın Suzan Hanım,

18.1.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, bu durum derece derece birçok insanda vardır. Bazı kimseler banyoya girerler kolay kolay çıkamazlar. Zavallı gusul abdesti alıyordur. Ama bir türlü güven içinde değildir. Acaba kolumu yıkadım mı, acaba burnuma su çektim mi... Bu her konuda böyledir. Fırını kapatır, yola çıkar, yarı yolda döner, acaba fırını kapttım mı kapatmadım mı diye. Parasını sayar, sonra birdaha sayar, sonra bir daha sayar. Acaba doğru saydım mı diye. Bu böyle devam eder gider. Yapılacak iş nedir? Konusu ne olursa olsun bir işe ciddi bir ruh hali ile, Besmele çekerek, dua ederek başlamak. Allah’dan hayırlı başarılar dilemek. Hangi işi yaparsa yapsın, o işe konsantre olmak. Bütün varlığıyla onu daha iyiye, daha güzele götürmeye çalışmak. Rahmetli eşim bir şehriye çorbası yapardı, içmeye doyamazdım. O, bütün kepablardan daha güzel olurdu. Birgün bunun sırrını sordum. “Sabri’ciğim” dedi, “ilk yaptığım şehriye çorbasından bu yana onu hep daha iyi, daha güzel yapmaya gayret ettim. Çeşitli yöntemler denedim”. Herşey böyle yavrum. Ne yaparsak yapalım onu en iyi yapmaya çalışalım. Velev ki bu iş bulaşık yıkamak bile olsa. Benim için bulaşık bir hobidir, bir aşktır, bir heyecandır. Bundan sekiz sene evvel Bosch marka bir bulaşık makinesi aldık. Daha bir kere bile kullanmadım. Çünkü bulaşıkdan zevk alıyorum. Ondan bir şiir lezzeti alıyorum. Hayat ilkem ne yaparsam yapayım onu en güzel yapmaya çalışmak. Bu bana yaşama sevinci veriyor, beni hayata bağlıyor.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :