Saygı değer Hocam,

Mailinizi okudum. Amacınız sadece hizmetken bir kelimeye takılıp ebediyyen kırılanlar için hissettiğiniz kederi inanın kalbimde hissettim. Bu siteyi okuyup, buraya yazanlar aslında mana yolunda yürümeye aday nasipli kişiler. Çünkü ben Allah'ın takdir ettiği bu kusursuz düzende bizlerin bir araya gelip, sizinle tanışıp size gönül vermemizin bir tesadüf olacağını asla düşünmüyorum. Allah sizi karşımıza çıkardı ve bize de düşen kırılmayı gücenmeyi bırakıp sizden akan pınardan gönül testimizi doldurmak.Hep kırılma, gücenmeler karşıdakini kendinden gayrı görmeden kaynaklanıyor diye düşünüyorum. Oysa ki her ne yana dönsen O'nun vechi oradaysa, her zerreden zikreden oysa düşünmek lazım biz kime kırılıyoruz?? Bir şarkıda :

Ömür dediğimiz şey,

Küsecek kadar çok mu?? diyor.

Evet, hayat çok kısa ve her anı çok değerli .Üzülüp gücenmeyle geçirilemeyecek kadar değerli.Hocam, affedin bizleri... Gönül evimiz viraneye dönmüş , biz bu viraneye sultan ne zaman gelir diye bekliyoruz. Sultan viraneye değil, saraylara gelir. Gönlünü saraylara çevirmişlere gelir. Bizimse dışımız sırça saray,gönlümüzse virane.Hafiften bir dokundursalar, bir sözle çatır çatır kırılıyoruz .Kırılan benlikten de virane gönlümüz görünüyor. Hep Allaha dost olmak, yakine ermek istiyoruz. Ama, en büyük hatamız bunun incinmeden armut piş ağzıma düş misali olacağını düşünmemiz. Hayat kimi zaman güller sunacak kimi zaman diken.

Elmas darbe almasa kömürden ne farkı kalır?Hele ki aldığı darbe kadar kıymetlenir. 40 darbe 40 kırat, 60 darbe 60 kırat.Elması işleyenin amacı elmasa çile çektirmekmidir? Yoksa onun özündeki güzelliği ortaya koymakmıdır? Kanserli hücreyi yok etmek için hastaya kemoterapi verirler.Hasta çok acı çeker ama bu onda yer etmiş bu habis hücrenin yok edilmesi içindir.Hastaya çile için değil.Bizlerin de nefislerinde kanserleşmiş bu tür haller mevcut. Gönül doktoru olan Allah dostlarıda nefsimizde mevcut ve giderek habisleşen bu hastalıkları tedavi için nefsimize ağır gelen yöntemler kullanabilirler. Maksatları nefsimizi ıslah edip, kamil insan olma yolunu kolaylaştırmaktır, asla bizi incitmek değil.. Ah! Görünene hüküm vermeden, görünenin ardındaki hikmeti bir düşünebilsek!!!Evet, Bu kolay bir iş değildir.Mana yolunda yürümek sizin deyiminizle kıldan ince , kılıçtan keskin. Yunus'ta sanki bunu belirtmiş aşağıdaki mısralarında.:

Ahd ile vefalar , zevk ile sefalar

Bu yolda cefalar çekmeğe kim gelir !

Ah ile gözyaşı, Yunus’un haldaşı

Zehr’le pişen aşı yemeğe kim gelir !

Rabbim cümlemize her şeye rağmen bu yolda edep, tevazu ve aşkı azık edip, sabır ve teslimiyetle yürümeyi maksuda erenlerden, mukarrebler zümresinden olmayı nasip eylesin.

Selam ve dualarımla....

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :