Sevgili Babacığım ve Değerli  Gönül Dostu Kardeşlerim,

Kış bütün güzelliği ile gözleri kamaştırmaya devam ediyor.Zaman zaman yağan kar, bembeyaz örtüsü ile şehirleri ,köyleri beyaza boyuyor.Bazende kırağı dalları beyaz ,bembeyaz, taze açmış badem çiçekleri gibi süslüyor. Ne güzel... Kumrular ,serçeler ve sığırcıklar her zamanki coşkuları ve bitmez tükenmez enerjileri ile oradan oraya uçup duruyor. Ancak yiyecek bulmakta zorlanıyorlar.Sık sık pencerelerimize misafir oluyorlar bizde çok mutlu oluyoruz tabii.Ekmek kırıntılarını ve buğdayları yedikçe sevinçle uçuşuyorlar.Herşey o kadar harikulade ve göz kamaştırıcı ki... Bütün bu güzellikleri her zaman okuyamıyoruz ne yazıkki. Geçen günlerden birinde sabahın alacakaranlığında kitap okumak isteyince yazıları seçemedim .Öyle ya ışığın aydınlatıcı enerjisi olmadan... Her durumun manevi yolda rehber olduğunu hatırlayarak düşünmeye başladım. Işık ışık...derken buldum .

Işık sevgiyi temsil ediyordu. Nasılki karanlıkta  kitap okunamıyorsa sevgi ,saf ve tertemiz bir sevgi olmadanda kainat kitabı okunamıyor diye düşündüm. Sevgisiz hiçbir varlık mutlu ,huzurlu değil.Eşyalar,nebatat,cemadat...Sevgi olmadan eşyanın tabiatı anlaşılamıyor.Sevgi olmadan herbir varlık ile " bile" olunamıyor demekki.

 Sevgi şelalesi gibi çağlayan çok kıymetli Babacığım , sevgi pınarınızdan  ebediyen ve kana kana içebilmek dileğiyle mübarek ellerinizden öpüyorum .Allah a emanet olun sevgili gönül dostu kardeşlerim.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :