Sayın “Sarı”,

23.1.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, iki gönül bir olursa samanlık seyran olur sözü çok anlamlıdır. Bizler bu dünyada yaşayan insanlar olarak dünya hayatının gereklerini yerine getireceğiz. Herşey tamam olacak, sonra iki gönül bir olunca samanlık seyran olacak. Ama ortada fol yok yumurta yok, geçinecek on para gelirleri yok, bu insanlar biraraya gelirse sadece sefilleri yaşarlar. Ve “İki çıplak birbirine hamamda yakışır” sözünün konu mankeni olurlar. Aleme maskara olurlar. Evlilik, katiyyen günümüzde anlaşıldığı gibi değildir. evlilik, şahsiyetini bulmuş, hakiki benliğine kavuşmuş iki insanın biraraya gelerek hayat yolunda el ele, diz dize, gönül gönüle yürümeleridir. Evlilik, paylaşma olayının en güzel örneğidir. Neyi paylaşmak? Herşeyi. Madi ve manevi herşeyi, aşkı, güzelliği, iyiliği, sevgiyi, saygıyı, şefkati, yardımlaşmayı paylaşmak. Olay bu. Evleniren asıl dikkat edeceğimiz budur. Yoksa kolu şöyle, bacağı böyle, saçının rengi şöyle, gözünün rengi böyle diye evlenirsek hava alırız. Rezil, kepaze oluruz. Elalem bizimle alay eder. Evlilikte manevi değerler ön planda gelmelidir. Madde ön plana alınırsa avucumuzu yalarız. Ancak şahsiyet sahibi olanlar, Allah’ın ve Peygamberin yolundan gidenler hayatta mesut ve bahtiyar olurlar. Benim evliliğim öyleydi. Merhum eşim Rana Hanımla beraber tarihin en güzel evliliklerinden birini yaşdık. Evlendiğimiz ilk gün kapıdan girerken mukavele yaptık. Dedik ki bu evde ne senin dediğin olacak, ne benim dediğim olacak. Yalnız Allah’ın ve Peygamberin dediği olacak. Hayat o zaman güzel oluyor. O zaman anlamlı, o zaman şiir dolu oluyor. Biz bu dünyaya sürtüşmeye, kavga etmeye, küsmeye, darılmaya, gelmedik. Sevmeye, sevilmeye, paylaşmaya, mes’ut ve bahtiyar olmaya geldik. “Sevmek, devam eden en güzel huyum” demeye geldik.

Olay bu yavrum. Kendimizi ona göre ayarlayalım. Yoksa sonu acı oluyor.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :