Sayın Mukarreb,
24.1.2008 tarihli mailinizi aldım.
Kıymetli yavrum, baştan sona her cümlesi ayrı manalar taşıyan kıymetli mailini heyecanla okudum. Hayatın ne güzel bir özetini yapmışsın. Bir halk şairi
“Dünya bir penceredir
Her gelen baktı geçti”
der. Hepimiz misafiriz. Şu kısacık dünya hayatı bir misafirhaneden başka nedir? Acaba neden şu misafirliğimizi küskünlüklerle, dargınlıklarla, kırgınlıklarla geçiriyoruz? Bir süre sonra hiçbirimiz bu yeryüzünde kalmayacağız. Yunus ne güzel söylüyor:
“Gelin, tanış olalım
İşi kolay kılalım
Sevelim, sevilelim
Dünya kimseye kalmaz”
Ne kadar hayır yaparsak, ne kadar insan gönlüne huzur ve mutluluk verirsek karımız o olacak. Acaba neden bu fırsatı değerlendirmiyoruz? Adına nefs denilen ifritin oyuncağı oluyoruz?
Selam, sevgi ve saygı ile.
Sabri Tandoğan
Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :
“Sevelim, sevilelim, dünya kimseye kalmaz” Yazan Mukarreb
Cvp: “Sevelim, sevilelim, dünya kimseye kalmaz” Yazan Sabri Tandoğan