Efendim merhaba size günlerdir yazmak istiyordum ama bir türlü kafamı toparlayamadım yılbaşından hemen sonra İstanbula geldim annem çok hastaydı günlerce yatakta bir bardak su içerek geçirdi bir hafta sonra zorla doktora götürdük iltahaplı romatızma nedeniyle vucuta ona bağlı bir hastalık olmuş bu da göz ağız ve vücut kuruluğu yapıyormuş 10 gün hastanelere taşıdım annemi şimdi eskiye göre çok iyi Allaha şükür o iyileşmeye yakın bu sefer ben boyundan kasıklarıma kadar kıpkırmızı ve devamlı uyuz gibi kaşınan bir insan oldum doktor sıkıntıdan dedi neyse daha iyim şimdi.i iyileşmeden size yazıp üzmek istemedim. sizi çok özledim dün sizi evden telefonla çok aradım ama yoktunuz ceptende aramak istemedim belki bir sohpet toplantısında bulunuyorsanız bölmek istemedim. Bugün işe geldim. Efendim küçük şehirlerde yaşamak ne güzel dostluk arkadaşlık ulaşım yardım çok farklı. galiba bu gidişle ben Urfaya yerleşeceğim hatta belki de köye. oralarda gezerken şunu gözledim insanlar çok sakin iş'te evde büyük şehirdekiler gibi koşturmuyor en uzak mesafe 20 dakika misafir ağırlarken zorlanmıyor ya evde çok genç veya yardımcıları var ama boşa harcadıkları çok zaman var aşırı derecede düğün var 18 veya daha aşağı yaşlarda gençler evlendiriliyor. o yüzden düğünsüz akşam yok gibi. ben hiç gitmedim bu tip yerlere çünkü bana boş zaman gibi geliyor. şunu anladım insan nasıl alışırsa alışkanlık öyle sürüyor. birkez daha inandım kimse kimseyi değiştiremez sadece hamur yaşken yoğurulur. Sizi çok yordum, kurufasulye yemeğe ne dersiniz, sizi çok öpüyorum

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :