Sayın Esra Hanım,

30.1.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, mailin beni çok duygulandırdı. Hele o bir şişe su götürdüğün hanımın bunu iftiharla, bütün çevresine duyurması unutulacak gibi değil. Her zaman söylediğim gibi biz insanların asıl gıdası ne vitamin ne kalori. Bizim asıl gıdamız biraz sevgi, biraz saygı, biraz ilgi. Hepimiz ama tek istisna olmadan hepimiz bunların özlemi içindeyiz.

Sevgili yavrum, belki hatırlarsın intihar etmeye karar veren bir genç benim elimi omuzuna koymam, sırtını sıvazlamam üzerine bundan vazgeçmiş hayata geri dönmüştü. Bizler Ahmet’ler, Mehmet’ler, Ayşe’ler, Fatma’lar hepimiz böyleyiz. Omuzumuza sevgiyle, şefkatle konacak bir eli bekliyoruz. Orada yaptığın hareketler beni ne kadar mutlu ediyor anlatamam. Allah senden razı olsun. Allah iki dünyanı cennet etsin. Bizler biraz da bunun için yaşamıyor muyuz? Yüce Peygamberimiz “En büyük ibadet, insanları sevmek ve onlara hizmet etmektir”  buyurmuyor mu?

Sevgili yavrum, sana selamların, sevgilerin ve saygıların en içten gelenini sunuyor dualarını bekliyorum.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :