Değerli Büyüğüm, Sabri Babacığım. Yeni bir cuma gününde yine sizinle
birlikte olmak ne güzel. İlkokul birinci sınıfın birinci dönemini
Ankara'da okudum, sınıf öğretmenimiz şişmanca bir bayandı. Öğrenciler
sıra ile hergün pasta getirirler, süt tozundan sütler hazırlanır
öğrencilere verilirdi. Nasıl oldu bilmiyorum, aileme söyledim mi
söylemedimmi hatırlamıyorum. Pasta yapma sırası bende olduğu bir günde
getirememiştim. O gün sınıfta öğretmen beni çok azarladı, yine bir gün
aynı öğretmen elime demir çubukla vurduğunu hatırlıyorum, Bu duruma çok
üzülmüştüm, beni hiç sevmediğini hissediyordum. Okuldan, derslerden
tamamen soğumak üzereydim. Derslerim çok zayıftı. Bir süre sonra
babamızın ölümü ile memlekete geldik, burada ben çok daha iyi bir
öğrenci olmuştum. Çok iyi bir öğretmenimiz vardı. Kitaplarıma
defterlerime özen gösterir, derslerime daha iyi çalışır bir öğrenci
olmuştum. Ankara'da arkadaşım olmamıştı ama memlekette arkadaş çevrem
genişledi, çok daha mutlu oldum.

Babacığım, vurgulama istediğim iki farklı öğretmen yaklaşımıyla ortaya
çıkan iki farklı öğrenci profilim. Öğretmenlerin öğrencilere olan
yaklaşımlarının onların hayatında çok önemli olduğunu düşünüyorum. Şimdi
44 yaşındayım hala o eski öğrencilik günlerimi unutamıyorum.

Babacığım hürmetle ellerinizden öperim. Saygı, sevgi ve selamlarımla.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :