Değerli Hocam, sevgi ve saygıyla sizi selamlarım. Allah'ın rahmeti üzerinize olsun. Müsaadenizle siteye yazıları ile katkıda bulunan tüm arkadaşlara da sonsuz teşekkürlerimi ve sevgilerimi bu vesile ile iletmek istiyorum. Değerli Hocam, “Evlenince evde ne eşimin ne benim dediği oldu. Sadece Allah’ın ve Kur’an-ı Kerim’in dediği oldu” “Ben ve eşim kendimize saygı duyduğumuz için birbirimiz ile hiç münakaşa etmedik” şeklinde bizlere verdiğiniz nasihatler üzerinde düşündüm. Ben bu ifadeden şunu anlıyorum: "Nefsimizin dediğine, düşündüğüne, hissettiğine değil; Allah’ın dediğine, istediğine, O’nun razı olacağı hal ve hareketlere kendimizi uydurduk." Demek ki insan kafasının içinde hır gürü bitirip, sadece ve sadece Allah’a ve Kur’an’a teslim olunca gerçek huzura ulaşılıyor. Anlıyorum ki huzur için bütün mesele nefsimizi ıslah edebilmemiz de. Ayrıca, kendine saygı duyan insan nefsinin kölesi olmayan insandır. Çünkü nefsine uyan zelil olur. O halde kendine saygı duyan ve nefsine uymayan kişi ben demenin bencilliğinden uzaklaşıp, sen diyebilmenin güzelliğine ulaşıyor. Ancak nefsini bir kenara bırakabilen insan sen diyebiliyor. Bu da karşı tarafın kalbini bize açan bir anahtar. Demek ki nefsimizin zincirlerinden kurtulduğumuz an ruhumuz özgürce gerçek sevgiye kanat açabiliyor. Şimdi Sait Faik’in, "Herşey bir insanı sevmekle başlar” sözünü daha iyi anlıyorum. Demek ki nefsin zincirlerinden kurtulmaya başlayıp, bir insanı gerçekten sevmeye başladığımız an sonsuz güzelliklerin kapısını da kendimize aralamış oluyoruz. Yine bunları düşündükçe “Nefsini bilen Rabbini bilir” sözünü de şimdi daha iyi anlıyorum. Bu dünyada her şey zıttı ile bilindiğine göre, benim Rabbimi bilmem için bende bir “nefis” olması gerekiyor. Nefsimi tanıdıkça, onun aczini, sınırlılığını idrak ettikçe Rabbimin sonsuz ve sınırsız varlığını, kudretini de idrak edebilmiş olacağım. Yunus’un dediği “Bir ben vardır bende, benden içeri” sözü de buna işaret etmiyor mu? Rabbim, O'nu bilmeyi bunu arzulayan tüm insan kardeşlerime ve bana nasip eylesin. Sevgi ve saygıyla ellerinizden öperim. Gül Uçar

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :