Selam, saygı ve sevgilerin en büyüğü ile ellerinizden öperim.

Allah Rana Anne'ye rahmet eylesin. Bugün tam 2.yılı, hiç unutmam, askerliğimi yaptığım bir zamandı. Bir arkadaşım durumu mesajla bildirmişti bana. Bulunduğum birliğin binasının üst katlarından birine çıkıp bir müddet karanlığı izledim. Sonra düşündüm Rana Anne'yi. Nur yüzünü görmek nasip olmamıştı bana. Sadece bir keresinde sizinle görüşmek için evinizi aradığımda telefonu açmıştı. Sizi sordum, evde olmadığınızı söyledi, ismimi bıraktım ve kapattık. Tek anım bu Rana Anne ile. Ama Rana Anne'ye beslediğimiz saygı ve sevginin asıl kaynağı "Günlüğümden" isimli kitabından. Yazı aynı zamanda sahibini anlatır ya... Mekanı cennet olur inşallah. Karanlığın derinliği eşliğinde Rana Anne'yi düşündükten sonra sizi aramıştım. Belki de hayatta karşılaştığınız en zor anınızın bu olduğunu düşünerek. Çok saygı duyduğum ve çekindiğim büyüğüm, Allah size sabırlar nasip eylesin. 

Bir çok yanlışım var biliyorum, size olan da bunlardan bir tanesi. Ama düzeltmek istiyorum. Öyle bir durumdayım ki sıkıntılarımı Allah'a bile arzedemiyorum. Çünkü biliyorum, "Kendine yardım etmeyene Allah da yardım etmez". Biraz zaman, inşallah geç olmaz. Affınıza sığınarak... 

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :