Sayın Görkem,

23.2.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, felsefeyi sevmek güzel bir olay. İnsana kazandırdığı değerler var. Ben de felsefeyi severim. Ankara’da Dil Tarih Fakültesinin Felsefe Bölümünde okudum. Çok değerli hocalarımız vardı. Nusret Hızır, Necati Akder, Mübahat Küyel en çok sevdiklerimdi. Yalnız felsefeyi sevmekle dost ve arkadaş çevresinden niçin uzaklaşalım? Onların herbiri birer kitap değil mi? Ben, kitapları da çok seviyorum, insanları da çok seviyorum. Ve arada hiçbir çelişki görmüyorum. Evet, insanlarla ilgiyi kesmek, kendi köşesine çekilmek bence doğru bir iş değil. Şair Bedri Rahmi Eyüboğlu

“İnsan alemde insanları sevdiği müddetçe yaşar”

der. Tamamen katılıyorum. Mesele bundan ibaret yavrum. Felsefe de güzel, edebiyat da güzel, tasavvuf da güzel, ilim, müzik, resim de güzel. Önemli olan bütün bu güzelliklerden faydalanabilmek. Ne yazık ki günümüzde insanlar tevhid düşüncesinden uzak yetiştikleri için hayatlarında bir senteze gidemiyorlar. Hep taş gibi sert, tek taraflı, katı oluyorlar. Onun için de hayatlarının bir tadı, tuzu olmuyor. Ne seviyorlar, ne seviliyorlar. Hayata ait, doğaya ait kafalarında ürperişler yok. Rahmetli babannem böyle insanlar için “Aman yavrum, onu da insandan mı sayıyorsun, ver yesin, ört uyusun” derdi. Dikkatli olalım güzel yavrum. Bizler de O “Ver yesin ört uyusunlardan” olmayalım.

Baban her zamanki hassasiyetini, inceliğini, zarafetini burada da göstermiş. Allah ondan razı olsun.

Sevgili yavrum, hiç kimse hayatın bütün anlarında aynı değildir. nasıl gökte bulutlar boyuna değişiyorsa insan da hayatında öyledir. Bunu Yunus’un şiirlerini okurken çok iyi görüyoruz. Mes’ele her gün daha iyiye, daha güzele, mükemmele gitmenin aşkını, heyecanını içimizde duyabilmek, ona göre hareket edebilmekte.

Değerli yavrum, yeni maillerini bekliyor, selam, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :