Sayın İlknur-Alper,

24.2.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, çok kısa bir süre de olsa görüştüğümüz için çok memnun oldum. Keşke daha sık görüşsek. Ankara-İstanbul arası gözde büyütüldüğü kadar uzak değil. Beni seven bazı kimseler her hafta gelirler görüşürüz. Allah onlardan razı olsun. İnsanoğlu yalnız bugün iş görüşmesi için, alışveriş için, gidip geliyor. Rahmetli eşim Rana Hanım’la her hafta İstanbul’a gelirdik. Rahmetli Şemsettin Yeşil’in konağında Cumartesi sohbetleri olurdu. Bir saat sohbet dinler, sonra geri dönerdik. O mübarek sultan Hakka göçtükten sonra Eskişehir’e rahmetli doktor Münir Derman’a giderdik. Her Cumartesi gider, pazara dönerdik. Bunlar bizi yormaz, bilakis dinlendirirdi. O zamanlar hayatımızın en mutlu saatlerini yaşar, kendimizi cennette sanırdık. Görüşmek kelimesine dikkat edin. Ortadaki ş harfi bir iştiraki gösteriyor. Görüşmek birbirini görmek, karşımızdaki insanda kendimizi bulmak oluyor. Lütfen dikkat buyurun. Dünyanın en güzel kadını da makyaj yapmak için bir aynaya muhtaçtır. Ayna olmadan makyajımızı yapamayız. Peygamber Efendimiz “Mü’min, mü’minin aynasıdır” buyuruyor. Ne demek istediğimi sanırım anlıyorsunuz. Aman dikkat edelim, yalnız kitap okumakla, tasavvuf anlaşılmaz.

Eğer vaktiniz müsait olsaydı da beraber biryere gitseydik, sohbet etseydik, ne güzel olurdu. Kısmet değilmiş. Yeni maillerinizi bekliyor, selam, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :