Sevgili Pamuk dedem, Şu anda yaşadıklarımdan dolayı öyle heyecenlandım öyle mutlu oldum ki anlatamam. Çünkü Adem Birinci'nin "Röpartaj İsteği" başlıklı yazısının başını okuduğumda mutluluktan içim içime sığmadı hele ki sizin cevabınızı okuduğumda daha da sevindim. Bu sevincimi sizinle de paylaşmak istedim. Hem İzmir'den oluşu hem de size"pamuk dede" diye hitap etmesi yani aynı anda aynı şeyleri ayrı insanlara düşündürmeniz beni çok etkiledi. Birbirimizden habersiz ama aynı şeyleri hisseden iki insanın bir araya gelmesi. Bir yürek olması. Hiç bir şeyin tesadüf olmadığı gibi bu da tesadüf değil tabiki. Değil mi? İnanın içim açıldı, kalbim heyecandan pır pır oldu. Gerçekten bu site benim için okyanus kadar uçsuz bucaksız, engin bilgilerle ve bir o kadar da güzel insanlarla dolu. Ne kadar güzel insanın kendini anlayabileceği ve anlatabileceği ve anlatılanı anlayan insanlarla bir arada olduğunu hissetmesi. Çok saol Pamuk dedemmm...! Sevgiler saygılar

___________________________________________________

Sevgili Pamuk dedem, Adem Birinci ile yapmış olduğunuz röportaj çok güzel olmuş. Ben okurken çok duygulandım. "Ayağım masanın bacağına çarptı. Çok üzülmüştüm. Onu öptüm, onu okşadım ve özür dilerim." demişsiniz. Ben buna hiç gülmedim. Bilakis yapmış olduğunuz davranışın derinliği beni çok etkiledi. Bundan önce sizin danıştaydan bir arkadaşınızın da evinin kapısını, musluğunu ve iş yerinde ki masasını öptüğünü dinlemiştim sizden; bir televizyon programında. O olay da beni çok etkilemiş ve derin düşünce daha doğrusu felsefesinden çok etkilenmiştim. Tıpkı şimdi sizin de yapmış olduğunuz davranıştan etkiendiğim gibi. Buna gülenler gülmeden önce iyi dşünsünler. Sonra pişman olmasınlar. Allah'a emanet olun. Sevgiler Saygılar...

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :