İyi akşamlar Sabri amca;

İki gündür bakamamıştım siteye, şimdi tüm yazıları okudum; çok yorgundum bugün, okurken dinlendiğimi hissettim. İki gündür bayağı yoruluyorum, yabancı misafirlerimizle iki gündür, özellikle bugün çok yoğun çalıştık. Gelenlerden bir tanesi Hong Kong'tan gelmiş, bir diğeri Amerika'dan gelen bir zenci. İkisinin yaşları da ufak. Zenci olan 29 yaşındaymış, bugün iş arasında buraları beğenip beğenmediğini sordum, manzaraya öyle bir baktı ve dedi ki 'benim ofisimde de bu manzarayı isterdim' dedi. Ben de o zaman içimden acaba dedim çalışırken ne kadar farkediyorum bu güzelliği diye düşündüm. Sonra çalışmaya devam ettik. Bizim sistemimizi anlamaya çalışıyorlar, işleri nasıl yaptığımızı, işleyişin nasıl olduğunu gibi şeyler... Onun için de oldukça fazla soru soruyorlar ama okadar kibar, tatlı insanlar ki! Her cevabımdan sonra sürekli teşekkür ediyorlar, hep gülümsüyorlar; ben de gülümseyerek konuşuyorum hep. Yalnız bugün bayağı yorulmuşum; geç de çıkmıştım işten akşam; dönüşte yolda kötü oldum biraz, çok fena midem bulandı, kalbim bir tuhaf atıyordu eve gelirken. Deniz otobüsünden indikten sonra dolmuşa zor attım kendimi. En önde şöför koltuğunun yanındaki yere oturdum ve çok şükür dedim, rahatladım dolmuşa binince. Dolmuş dolduktan sonra yola çıktık; ama söför nasıl garip kullanıyordu, çok hızlı! Huzursuz oldum, bir de radyo açmış, nasıl rahatsız edici bir müzik! Sonra da sigara yaktı, bir sigara kokusu! Nasıl rahatsız oldum Allah'ım! Bir yandan da midem bulanıyor! Allah'ım dedim buraya bindim diye nekadar sevinmiştim! Hayırlısıyla şu dolmuştan inip evime gitmeyi nasip et dedim içimden. Allah'tan yol çok kalabalık değildi, onbeş dakika sonra indim ve çok şükür geldim evime. Gelir gelmez, elimi yıkadım, üzerimi değiştirdim, uzandım. Midem çok fenaydı! Eşim yiyecek birşeyler hazırladı, sonra yedik birlikte. Şuan midem çok daha iyi. Sonra elime bilgisayarı aldım ve şu iki gün okuyamadığım yazıları okudum sitede ve ben de yazmak istedim ve yazıyorum. Bugün şirkete İrlanda'dan bir misafir daha geldi. O da tüm ülkelerde ki müdürlerin bağlı olduğu en yetkili kişi. Bizim müdürün de bağlı olduğu kişi aynı zamanda. Geçen sene de gelmişti bizim şirkete, eski müdürlerimiz şirketten atıldıktan sonra çok yardım etmiştim ona geçen sene geldiğinde, o da çok memnun olmuştu. Sabah onu gördüm, çok mutlu oldum. Çok sevmiştim onu ozaman çünkü. Kendisi yaşlı, beyaz saçlı, kocaman yuvarlak gözlüklerinin ardından masmavi gözlerle sürekli gülümseyerek bakan çok tatlı bir insan. Geçen sene ona yardım ettiğim için memnun olmuş olacak ki, o sefer geldiğinde bir gün beni odaya çağırıp memnuniyetsiz olduğum birşeyin olup olmadığını sormuştu, burada çalışmaktan mutlu olup olmadığımı! Ben de memnun olduğumu söylemiştim ozaman; o da bana eğer beni rahatsız eden birşey olursa nezaman istersem direkt mailine mail atabileceğimi söylemişti. Sonra dönmüştü kendi ülkesine. Ondan sonra düşünmüştüm, çünkü beni rahatsız eden şeyler vardı aslında; çekindiğim için söyleyememiştim kendisine. Mail atmaya karar verdim. Kafamda yazacaklarımı toparladım ve bir sayfa kadar uzunca bir mail attım kendisine; maaşımın eğer şirketteki herkesle karşılaştırılırsa çok düşük olduğunu belirten çok detaylı bir mail yazdım sebepleriyle birlikte. Bir saat kadar sonra cevap geldi mailime ve yazdıklarımla ilgileneceğine dair, ama sabırlı olmam gerektiğini ve acele etmemem gerektiğini söyledi bana. Sonra yurtdışından şirketteki herkesin özgeçmişleri, maaşları, yaptıkları işler incelendi, araştırıldı, yurtdışından bunları incelemek için bir ekip geldi ve altı ay kadar süren uzun bir inceleme yapıldı, sonunda 2008 Ocak ayında herkese ufak, tefek zamlar yapıldı ama bana ve bir arkadaşa daha oldukça fazla bir zam yapıldı; çok mutlu oldum tabii. Allah bereketini versin inşallah. Allah Halil İbrahim bereketi versin demeye çalışıyorum maaşımı alınca hep. Bunu da sizden öğrenmiştim Sabri amca. O zaman o yazıyı yazarken hiç bukadar uzun bir inceleme yapılacağını düşünmemiştim; oysa o yazıyı okadar dikkate aldılar ki çok mutlu etti bu beni. Uzun bir aradan sonra bugün yine İstanbul'a geldi kendisi ve sabah beni görünce elimi sıktı ve "seni gördüğüme çok memnun oldum İlknur" dedi bana. Ben de ona öyle dedim. Ben de kendisini gördüğüme memnun olmuştum sabah. Çok uykum geldi Sabri amca, saat onbir buçuğa geliyor, sabah beşbuçuğa kuruyoruz saati. Şimdi yatsam iyi olacak sanırım. Yarın yine heyecanla bana yazacağınız cevabı bekleyeceğim.

Sevgi ve saygıyla ellerinizden öpüyorum.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :