Sayın “Mukarreb” Hanım,

5.3.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, inanır mısın yazdığın muhteşem mail karşısında söyleyecek söz bulamıyorum. Hayatın, bu kadar güzel bir özetini çıkarmışsın ki ... Hayata hep tek yönle bakanlar, hep isteyenler, hep benim olsun diyenler, hep yiyelim, içelim, gülelim, eğlenelim diyenler, parmaklarının ucuna iğnenin ucu değerken feryad-ü figan koparanlar, tuttuğu takımın her maçı kazanmasını her yıl şampiyon olmasını isteyenler  sizin mailinizi bir okusalar. Ama hayat öyle değil ki. Biri yakıcı, biri yanıcı iki madde (H2O) oranında biraraya geliyor, ondan su isimli hayatın ve herşeyin özü olan bir madde çıkıyor. Çok ilginç. Dünyada da ahirette de müşterek olan tek gıda su. Hayat da böyle. Herşey zıddıyla biliniyor. Ortada bir çelişki yok ki. Sadece tamamlama bir araya getirme, kompoze etmek var. Olay bu. Bunu görmeyenler bir noktada takılı kalıp feryadı koparıyorlar. Zararı kime? Değerli kardeşim, güzel kardeşim sen, 9. senfonideki o muhteşem sesleri duyamıyorsan kabahat Beethoven’de mi? Sen, Necip Fazıl’daki, Nazım Hikmet’teki muhteşem mısraları göremiyorsan, biri solcu, biri sağcı diye takılıp kalıyorsan kabahat kimde? Ah, bir insana ve olaylara tevhid açısından bakabilsek. O zaman hayatın bize  sonsuz güzellikler getirdiğini, gördüğümüz her zerrenin bir armağan olduğunu anlayabileceğiz. Ve o zaman aşkla, heyecanla, gözyaşları içinde ürperrek, huşu ile secdeye varacağız. Ne diyelimAllah bunu yeryüzündeki bütün insan kardeşlerimize nasibetsin. Zahiren çelişki gibi görünen olaylar arasındaki irtibatı Mao Çetung eserlerinde çok güzel anlatır. Belki de dünyaya gelişteki asıl maksat o zıdlıklardaki veya zıtlık gibi görünen olaylardaki muhteşem sentezi görebilmek, sezebilmek, anlayabilmek...

Yeni maillerini bekliyor, selam, sevgi ve saygıların en içten gelenini sunuyorum.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :