Sayın Gül Uçar,

12.3.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, gönderdiğin mail o kadar güzel ki okuyup bitirdikten sonra tekrar okumak ihtiyacını duydum. Hayatı ne güzel özetlemişsin. Nasıl bir pastacı tezgahındaki hamura istediği şekli verebilirse biz de öyleyiz. Hayat önümüzde bir hamur gibi duruyor. Ona çok güzel bir şekil vermek hepimizin elinde. Hepimiz kollarımızı sıvayalım, hayatımızı güzelleştirelim. Peygamberimiz

“Allah’ım beni bir an, bir andan da kısa bir zaman nefsime bırakma” buyuruyor. İnsanın nefsiyle olan ilişkileri bütün hayatına egemen oluyor. Bazan takıntılarıyla anlamsız şeylere kafa yormalarıyla bu güzelim hayatını berbad ediyor. Neden böyle olsun? Neden hayatla uyum halinde, aşk içinde yaşamayalım. Hayat bir dağ, biz ona nasıl seslenirsek yankısı da öyle geliyor. Allah, bizlere nice nimetler vermiş. Acaba şükredebiliyor muyuz? Bu nimetlerin kıymetini bilebiliyor muyuz? Allah, renk dolu, ışık dolu, şiir dolu bir hayatı yaşamayı bütün insanlara nasibetsin. Yeni maillerinizi bekliyorum. Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :