Sayın İlknur Hanım,

18.3.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, sana cevap yazmadım çünkü Resulullah Efendimiz “Ya hayır söyle yahut sus.” Buyuruyor. Vakit gece yarısıydı. İki buçukla üç arası. Her zaman olduğu gibi mailleri cevaplandırayım dedim. Öyle bir mail göndermişsin ki önce cevabını yazdım. Sonra göndermekten vazgeçtim. On paralık bir miras işi için sokak köpekleri gibi canavarca birbirine saldıran insanlardan bahsediyordun. Detay, detay, detay... Peki yavrum, bunun sana ne faydası olacak, bana ne faydası olacak, okuyanlara ne faydası olacak? Adına yenge dediğin o gözü dönmüş kadın cevaba değer miydi? Değerli yavrum, bu pis, bu adi, bu aşağılık miras işini niye bana açıyorsun? Ben kırkdört yıl evli kaldım. Bir kere bizim evde para lafı edilmedi. Çocukluğumdan beri paradan tiksinirim. Elim paraya değse gider sabunlarım. 1969 senesinde rahmetli babamdan bana bir kutu  dolusu senet kaldı. Hepsi alacak senedi. Büyük, çok büyük rakamlar. Ne yaptım biliyor musun? Kutuyu aldım, sobada cayır cayır yaktım. Arkasından “Oh be” dedim. Ta üç yaşımdan beri dua ettim. “Allah’ım beni zengin etme” dedim. Çünkü üç yaşından itibaren konu komşuda, hısım akrabada, çevrede paranın insanları nasıl küçülttüğünü gördüm, iğrendim, tiksindim. Doğrusu hayret ettim. Senin gibi hassas, kibar, zarif, ince ruhlu bir insan bu on paralık miras kapışmasını niye gündeme getiriyor diye. Bir taraftan seni kırmak, incitmek istemiyordum. Üçüncü mailini yazmasaydın bu satırları da yazmazdım. Aman yavrum, dikkatli olalım, biz de Yunus gibi söyleyelim:

“Mal sahibi, mülk sahibi

Hani bunun ilk sahibi

Mal da yalan, mülk de yalan

Var biraz da sen oyalan”

Evet, bu site yedi milyar insana açık. Onların dertlerine, ıstıraplarına, çilelerine, gözyaşlarına açık. Ben, yetmiş dört yaşında yedi milyar insanın gözyaşını paylaşmaya hazırım. Daha liseden itibaren bunu bütün dünyaya ilan ettim. Ama bu on paralık miras kavgasının, bu şerefsizce saldırıların, bu miras yüzünden ölenlerin bu sitede işi ne? Bu ne bir dert, ne bir ıstırap. Bu sadece paraya tapanların kapışması. Keşke hiç yazmasaydın. Benim nazarımda o kadar güzel, o kadar seçkin bir yerin vardı ki. Söyleyeceklerim bu kadar.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :