Sayın “Gökyüzü”,

18.3.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, neden hayret ediyorsun? Aslında hepimiz yalnızız. İnsanoğlu ancak Allah’la beraber olduğu zaman yalnızlığından kurtulabilir. Mesnevi şöyle başlıyor:

“Dinle, neyden kim hikayet etmede

Ayrılıklardan şikayet etmede”.

Burada şikayet konusu olan ayrılıklardır, Allah’dan uzak olmadır. Bu hasret ne zaman biter? “Allah’la beraber olduğumuz zaman” diyor Mevlana. Biz de o kadar dikkatli yaşayalım ki Peygamber Efendimizin Hadis-i Şerifi daima aklımızda olsun.

“Allah’ım, beni bir an, bir andan da kısa bir zaman nefsime bırakma. “

Nefis demek, bizi Allah’dan uzaklaştıran herşey demektir. Bizim çok sevdiğimiz bir Azize Annemiz var. Doksan sekiz yaşında. Tek başına oturuyor. Bir gün merdivenlerden iniyormuş. Karşıdan apartman yöneticisi diş tabibi Hişam Bey geliyormuş. Selamlaşmışlar, hatır sormuşlar. Hişam Bey, “Anne” demiş, “yalnız mı oturuyorsun? Bir sıkıntın var mı?”. “Hayır” demiş     Azize Anne. “Nasıl  yalnız olabilirim. Allah’la, Peygamberle, meleklerle beraber oturuyorum”. Hişam Bey, biraz ürkmüş, rengi değişmiş.

Değerli yavrum, aile güzel, dostlar, arkadaşlar güzel. Ama biz Allah’a aitiz. Asıl mutluluk Allah’la beraber olmakta.

“Allah’ın dostlarına korku yoktur. Onlar mahzun da olmazlar”.

Ne zaman bu Ayet-i Kerimeyi okusam heyecan duyarım. Önemli olan her zaman ve her yerde Allah’la beraber olabilmekte. Çalışırken, dinlenirken, alış veriş yaparken, yolda giderken, yemek yerken, bulaşık yıkarken kitap  okurken, ibadet ederken, dostlarımızla görüşürken her an Allah’la beraber olabilmek. “Her zerreden zikreden Allah’tır” diyebilmek. “Her fiilin faili Allah’tır, her sıfatta mevcut olan Allah’tır” diyebilmek.

Kıymetli yavrum, olaylar karşısında Erzurumlu İbrahim Hakkı Hazretleri gibi

“Mevla görelim neyler

Neylerse güzel eyler”

diyebilmek. İşte yavrum, biz Allah’la beraber olduğumuz zaman ailemizi, dostlarımızı , mesai arkadaşlarımızı, komşularımızı, daha çok sever, içtiğimiz çaydan daha çok zevk alırız. O zaman günlük hayat içinde herşey bir şölene dönüşür. Kur’an-ı Kerim’de “Ne yana bakarsan bak Allah’ın vechi oradadır” buyruluyor. O zaman yaşamak, varoluş muhteşem bir şiir oluyor. Neden bu güzelliklerden mahrum kalalım?

Söyleyeceklerim bu kadar.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :