Sayın Füsun Bilginer,

30.3.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, bu mukayeseyi yapacak olursak ne yazık ki günümüz Türk Edebiyatı kırık not alacak. Bir takım palavralarla gürültülerle, ideolojik önyargılarla değil de tarafsız olarak bakacak olursak günümüz Türk Edebiyatı belki tarihinin en güçsüz, en zayıf dönemimi yaşıyor. Ne şiirde, ne hikayede, ne romanda, ne piyeste, ne deneme, incelemede ortada hiçbir şey yok. Sapı sapır dökülüyor. Bir takım aklı evveller “Efendim, Nobel Edebiyat armağanı bile aldık. Daha ne istiyorsunuz?” diyecekler. Onlar belkemiğinden konuşan, herşeye ideoloji gözlüğüyle bakan birtakım yaratıklar. Bir kimse kendi ana dilini bile doğru dürüst bilmiyor, adam gibi kullanamıyorsa ondan bir edebi eser vermesini beklemek hayal olmaz mı? O kimselere bizim söyleyecek bir sözümüz yok. Orhan Pamuk, tamamen siyasi, tamamen safsata, tamamen Türklük düşmanı hezeyanlarda bulunmasaydı zor alırdı o ödülü. Ne diyelim, verenler utansın. Nobelin kemiklerini sızlattılar. Öyle günler yaşıyoruz ki nice insan doğru dürüst düşünemiyor, olaylara objektif bakamıyor. Türkçeyi kuşa çevirdiler. Bu dille bir ürün verilemez ki.

Kıymetli yavrum, ben kesinlikle karamsar bir insan değilim. Ama gerçeği söylemek adına herşeyi göze alırım. Durum bundan ibaret. Allah sonumuzu hayır getirsin.

Dün Atatürk Kültür Merkezinde kitap fuarına gittim. Yüzlerce yayınevi vardı fuarda. Düzinelerle yazar, kitaplarını imzalamak için gelmişlerdi. Bir kuyruk dikkatimi çekti. Yüzlerce metre uzuyordu. Üniversite çağındaki genç kızlar, delikanlılar üçerli, beşerli guruplar halinde bekleşiyorlardı. Sordum, bir mizah dergisinin yazarları gelmiş. Dergiyi imzalayacaklarmış. Aman Yarabbi, o kadar üzüldüm ki. Sanki dünya başıma yıkıldı. İşte bu durum size herşeyi anlatmıyor mu? Ben, sadece ıstırapla, gözyaşı ile başımı önüme eğiyor, sükut ediyorum.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :