Efendim, istemeden de olsa biraz ara verdim yazmaya.. Sizden gelenler kosesini takip etmeye calistim bu arada... Butun gonul dostlarina sevgilerimi gonderiyorum Rabbime emanet olun..



DOSTLUK
Gectigimiz hafta, yasamim boyu gecirdigim en guzel haftalardan biriydi. Canim arkadasim , dostum gelmisti Turkiye’den. Birlikte gecirdigimiz her an, her dakika cok guzeldi. Son onbir yildir ilk kez bu kadar uzun sureli gorusuyorduk. Onbir yil once Izmir'de dort bes gun bizde misafir olmustu, ondan sonra bazi seneler hic gorusemedik bazi seneler sadece bir gun , bazen ise birkac saat. Ama dostlugumuz yine ayni samimiyet ve mukemmellikte surdu. Gercek dostluklar oyle 3-5 bin kilometre tanimiyor cunku…

Ilk kez universiteye kayit yaptirdigimiz gun karsilasmistik. 24 yil once …. O biraz cekingen , tek basina, bense yanimda annem ve annanemle birlikte… Sonra okul basladiginda birbirimizi bulduk hemen. Sonrada hic birakmadik. Evlerimiz ayni istikametteydi. Cogu zaman yollarda bulusur birlikte giderdik okula, birliktede donerdik. Iki arkadasimiz daha vardi boyle samimi. Ancak onlar karsida oturduklarindan yollarda ayrilirdik. Rabbim boyle dostlarla beni karsilastirdigi icin hep sukrettim. Sanirim annanem ve ana babamin benim icin ettigi dular kabul olmustu. Onlar oylesine icten ‘Allah seni iyilerle karsilastirsin’ demislerdi ki.!!!. …

Dogumgunlerimizin arasinda bir gun vardi, ama huylarimiz farkliydi. Ben ne kadar haraketli isem , O , o kadar sakindi. Ikimizin de gozu kara idi. Hafta sonundaki ayriliga bile dayanamaz , birbirimize gider gelirdik. Aileler icin birer emniyet kemeri gibiydik. Biryere gitmek istedigimizde benimkiler sorardi Reyhan geliyormu diye. Onunkiler de Ozden gidiyor mu derlerdi. Okuldaki bu dostluk pekcoguna gercekci gelmiyordi ki, iddaya girenler olmustu “Eger okulu hic kavga etmeden, tartismadan, kusmeden bitirirseniz bogazda balik yedirecegiz “ diye. … Diplomlari aldiktan sonra afiyetle ve mutlulukla yedik baliklari…. Birakin darilmayi, tartismayi bir gun bile yuksek sesle ya da sinirli hitap ettigimizi hatirlamiyorum birbirimize... Kizlar sordu da bu sefer, o da hic hatilamiyor. Sonra neden olsun ki !!! Hic bir sebep yoktu bunun icin...

Oyle anlari olur ki insanin uzuntulu, bir omuzda aglamak ister… Iste benim hep aglayacak bir omuzum vardi. .. Yada sevinclerimde cigliklar atarak boynuna sarilacak. Bilirdim ki birsey yapsam , yada basima birsey gelse beni hic yargilamadan sonuna kadar dinleyecek, sonunda da gercek neyse , dogru ya da yanlis hic tereddutsuz yuzume soyleyecek birisi var . Konusmalarimiz hic bitmezdi. Birlikte kaldigimizda sabahlara kadar…. Hic bir kotu aliskanligimiz olmadi … bir nefes sigara bile…Yurumeyi cok severdik. Bogazin muhtesem guzelliginde, bir tepede oturur , muhtesem Istanbulun o zaman daha bir muhtesem olan bogazinin yemyesil tepelerine, masmavi sularina siirler yazardik…
Sirkeci’deki simitci firini, Rumelihisari’ndaki cig borekci, Cemberlitas’taki tursucu, Vefa’daki bozaci, Misir carsisi, Kadikoy’deki balikekmekciler hep tanirdi bizi…
Kapalicarsi’da bedesteni severdik gezmek icin. Bogaz’da Emirgan’i .. Haftasonlari tiyatrolara giderdik… Mecidiyekoy’de otobusten iner , Galatasaray’daki tunele kadar yururduk. En sevdigimiz manzara gunbatiminda Suleymaniye… Sinavlardan once Valide Sultan camisine giderdik. Oranin muhtesem vitraylarindan iceri suzulen isik huzmelerinde ederdik dularimizi…. Yaz basinda hadi Heybeli’ye piknige gidelim demistik de cevremizdekilere… Yetmis kisi toplanivermisti bir Cumartesi sabahi adalar vapur iskelesinde… Hic bir organisazyon olmadan yapilan en kapsamli okul piknigi olmustu…. Hic kimseyi kirmadik , hic kimseye kirilmadik, hic bir kotu olay gormedik, yasamadik… Masal gibi bir ogrencilikti… Sinav doneminde merdivenlere otururduk ders calisirken, hademeler kapali siniflari acardi burda calisin diye.. .. Okul lokantasindaki ahcidan yemek tarifleri alirdik. Yillar sonra okula ugramistik ta kantindeki calisanlar bize kocaman cift kasarli tost yapmislardi “siz bunu severdiniz” diye , duble cay ismarlamislari hemen… Hocalarimizn hepsi ismen cagirirdi bizi 100 kisilik sinifin icinden. Onlar bile takilirdi bazen hala darilmadiniz mi birbirinize diye…

O guzel gunler hic bitmesin istenirdi hep ama sona erdi bir gun… Sonra ben Bursa’ ya dondum….O Istanbul’daydi.... Ayrildik sanmayin.. Her hafta olmasa bile iki haftada bir Istanbul’daydim haftasonlari. Reyhan’a gidiyorum diyince akan sular dururdu.

Sonra is , evlilik hayati darken ayri dustuk… Ben Izmir’e tasindim , o Istanbul’da kaldi . Hep haberlestik… Dedigim gibi uzun sureli gorusemedik, ama hic birakmadik birbirimizin yakasini.. her sevincte her huzunde ilk aranacak oydu…

Iste gecen hafta tam 11 yil sonra ilk kez birlikteydik. Sanki dun ayruilmisiz gibi…. Cok sey yasanmis hayatlarda .. Aci, tatli…. Cok sey degismis…. Ama bir sey hic degismemis…. Dostluk… gercek dostluk…. Yine ayni anda soze baslayip ayni seyi soyleyebiliyoruz. … Ayni seylere hayret edip , ayni seylere guluyoruz…
Hayretle gorduk ki hayata bakis acimizdaki tekamul bile ayni…. “Bilmem ne dersin ama ben artik boyle dusunuyorum” derken bile ayni yonde degistigimizi, gelistigimizi farkediyoruz. … Ondaki teslimiyeti ve olgunlugu gorunce gozlerim yasariyor sevincten. Tabi ya, ben her is icin “insaallah” demeyi 24 yil once ondan ogrenmistim aslinda … Yillardir haftada bir de olsa yazistigimizdan, hayatlarimizdaki cogu ayrintilari biliyoruz. Ama saatlerce konusamamisiz ya uzerinde, acisini cikariyoruz. Anilarimizi kizlara anlatip hep birlikte guluyoruz…

En guzeli, eslerin de kolaylikla uyusabilmesi , sanki yillardir birlikte kapi komsusu gibi yasamisiz.

Son bir haftada yasamimiz ozetleniyor sanki. Unutulmaya yuz tutmus anilar canlaniyor , aci, tatli… sevincler gecikmeli de olsa paylasiliyor…. Hatalar anlatilip analiz ediliyor…. Sorunlar yorumlanip cozumleniyor. Sevgi ise yasaniyor….
Bu kisa ozetlemeden sonra daha bir guvenle , inancla donuyoruz gunluk yasamlarimiza… Dort elle sariliyoruz hayata, dostluga , paylasmaya ,inanca….

Allah’im sana cok ama cok sukurler olsun bana boyle bir dost nasip ettigin icin… Butun ihtiyaci olanlara ve gonulden isteyenlere de bu duygulari nasip et insaallah .. Amin!




Ozden CICEK
Creative Wood Painting Lady
Dubai
www.ozdencicek.com

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :