Bir bilinmeyen..

Şu aralar çok değişik günler içerisindeyim.
Hani, bazı “özel” günler olur ya bir kısım insanların,
Onlar kadar olmasa da, benim için değerli günler bunlar…
Bir bilinmeyeni misafir etmekten dolayı olsa gerek..

İçimde büyük bi “boşluk”, “eksiklik” olduğu kanaatindeyim.
Tarifi imkânsız birşey bu..
Sevmek ve sevilmek duygusu gibi.. O’na benzer bir duygu…
Ama, başka bir sevgi meselesi gibi aslında bu şey..

Tarifi imkânsız demiştim ya..
Bazen geliyor, böyle bastırıyor…
Hasreti yoğunlaştırıyor bilinmeyene,
Özlem duygusunu kabartıyor o gizemliye..

Ne yapmalı, bilinmiyor ki..
Bilinmeyene karşı n’apılabilir..
Sabredeceksin..
Madem o geliyor ısrarla…
Misafir etmeli o hâlde, en misafirperverlikle..
En içinde hissedeceksin..
Belki o zaman,
N’olduğunu açıklar sana kendisinin…

İşte, aynen şimdi olduğu gibi..
Bilmiyorum ki, neye özlem duyuyorum da, böyle çok hissettiriyor.
Zaman mı bunun ilâcı da, yoksa sabır mı…
Zamanla hallolur deyu kââle almamak mı,
Sabreylerek en içinden yaşamak mı…

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :