Sayın “Aradaki Genç”,

16.4.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, seni anlıyorum. Zor durumdasın. Bir çıkış yolu arıyorsun. Yalnız sen de takdir edersin ki sosyal olaylar çok yönlüdür. Bugüne kadar insanoğlunun bulduğu en güzel yöntem bu konuda evliliktir. Şimdi beraber olduğun ve nisbi sükuna erdiğini sandığın kız arkadaşınla evlenmeyi düşünüyor musun? Eğer böyle bir durum yoksa bu yaptığın hiç doğru bir hareket değil. O kızın da kendine göre duyguları var. Beklentileri var. Ümitleri var, hayalleri var. Bu kızcağız bir genelev kadını değil ki ücreti mukabilinde senin cinsel isteklerine cevap versin, seni memnun etsin. Eğer o kızla evlenmeyi düşünmüyorsan ve bu konuda kesin kararlı değilsen o zaman senin yerinde ben olsam yaptıklarıma tövbe eder, o kızdan ayrılırım. Ondan istifade yoluna gitmem. Sonu ölüm bile olsa. Pekala cinsel arzular süblimasyon yoluyla yüceltilebilir. Bu bilinen bir gerçek. Cinsi arzuları çok kuvvetli olan bir genç kız veya bir delikanlı kendini öyle büyük bir aşkla çalışmaya verebilir ki o zaman o cinsel duygular süblime edilir, yüceltilir. Konu din olabilir, tasavvuf olabilir, bilim, müzik, resim, edebiyat, şiir olabilir, hasta bakımı olabilir, spor olabilir vs. Şimdi burada senin cinsi arzularına cevap veren o kızcağız bir köle durumunda olmuyor mu? Bir süre sonra Hakka göçüp hesaba çekildiğimiz zaman bunun faturasını nasıl ödeyebiliriz? Mümkün mü? Benim görüşüm bu yavrum. Belki kızacaksın, memnun olmayacaksın, bu maili gönderdiğine pişman olacaksın. Ama neyleyim ki benim düşüncem bu. Ben de ilk gençlik yaşlarımda çok kuvvetli heyecanlarla sarsılıyordum. Doktora gittim, ilaç istedim. Doktor dedi ki “Evladım, bana niye geliyorsun, arslan gibi yakışıklı bir delikanlısın. Ailenin tek evladısın. Geneleve git, orada heyacnalrını yatıştır.” Hiçbir şey söylemedim, çıktım. O gece sabaha kadar düşündüm. Ben ne yapabilirim dedim. Ve o gece seyrettiğim bir film bana ilham verdi. Almanya’da bir kasabada bir nehir bazan coşuyor, köpürüyor, çevredeki ekinleri sular altında bırakıyordu. Oraya uzmanlar gönderildi. Tesisler kuruldu ve o nehrin suları disiplin altına alındı. Bunu ben kendi hayatıma uyguladım. Delice okumaya başladım. Gece gündüz demedim, sabah akşam demedim. Okudum, okudum, çılgınca okudum. Dört fakülteye gittim. Türkiye’nin en kültürlü insanı oldum. Din, tasavvuf, bilimin çeşitli kolları, müzik, resim, edebiyatın bütün dalları (şiir, hikaye, roman, piyes, deneme, inceleme, eleştirme) çalışma konularım oldu. Bu çalışmalarımın sonunda altı eser yazdım. Yedincisini matbaaya vermek üzereyim, kısmet olursa. Ve çok mutlu bir insan oldum. Bazan düşünüyorum, acaba diyorum, çevremde benim kadar sevilen, sayılan, el üstünde tutulan ikinci bir insan var mı? Evlendim, iki yıl önce eşim Hakka göçtü. Sade çağımın değil bütün zamanların en güzel evliliklerinden birini yaşadım. Ölesiye sevdim ve sevildim.

Değerli yavrum, kendimden bahsettiğim için özür dilerim. Ama süblimasyon olayına somut bir örnek vermem lazımdı. Ben de naçizane kendimi anlattım. Bunun için bağışlamanı dilerim.

Sevgili yavrum, söyleyeceklerim bu kadar. Kafanda takılı ne kadar soru, merak, tasa, endişe varsa bu siteye yazabilirsin. Bu site ne benim, ne bir başkasının. Bu site yedi milyar insanın. Telefon numaram ve sitem yedi milyar insana yirmi dört saat açık. Kainatın en büyük şairi Yunus Emre

“Gelin tanış olalım, işi kolay kılalım

Sevelim, sevilelim, dünya kimseye kalmaz”

diyor. Bizler de o yolda olalım.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :