Sayın Çiğdem Seçkin Gürel,

9 Haziran 2006 tarihli mailinizi aldım. Anlattığınız hikaye gerçekten bir hikayenin boyutlarını çok aşacak kadar önemli. Hepimiz için, yeryüzündeki bütün insanlar için pek çok şeyler anlatıyor. Birçok olayın sır kapılarını aralıyor. Pekçok meçhule ışık tutuyor. Hani bir söz vardır, "anlayana sivrisinek saz, anlamayan davul zurna az" derler. İşte öyle. Ama ortada tarih boyunca hiç değişmeyen ve bundan sonra da değişmeyecek olan bir gerçek var. O da varoluşumuzun nedeni. Bizler bu dünyaya itişip kakışmak, küsüp darılmak, kırılıp gücenmek için gönderilmedik. Yarın mahkeme-i kübrada hepimiz Allah'ın huzuruna çıkacak ve orada sade söyledeiklerimizin değil, düşündüklerimizin, gizli ve açık niyetlerimizin, hayal ettiklerimizin de hesabını vereceğiz. Ve herkes kendi yaptıklarının, kendi söylediklerinin, kendi düşündüklerinin, kendi hayal ettiklerinin bedelini ödeyecek. Kimsenin faturası kimseye ödetilmeyecek. Adına dünya denilen şu pislik, rezillik, mezbelelik içinde varsın herkes kendini haklı görsün. Kendini savunsun, karşı tarafa sözde ve düşüncede kurşunlar, bombalar yağdırsın. Hiç önemi yok. Kısa bir zaman sonra herşey açığa çıkacak. Bu toz duman dağılınca atlı kim, yaya kim anlaşılacak. Bizler aman dikkatli olalım. Bu gereksiz, lüzümsuz, işe yaramayan, tartışmalardan, yarışmalardan uzak kalalım. Var gücümüzle kendimizi ıslaha çalışalım. Kalbimizi temizleyelim, düşüncelerimizi temizleyelim. Niyetlerimizi, duygularımızı ve hayallerimizi temizleyelim. Öyle bir temizleme yarışına girelim ki, yarın hiç ummadığımız bir zamanda Azrail'i (A.S.) karşımızda bulunca paniğe kapılmadan "Hoşgeldin ey Allah'ın meleği, ben de seni bekliyordum, buyur, beraber Allah'ın huzuruna çıkalım" diyebilelim ve o sırat köprüsünden geçerken kalbimizde, kafamızda, hiç kimseye karşı tek istisna olmadan, yeryüzündeki bütün insanlara karşı, bütün hayvanlara, bitkilere, eşya ve cemadata karşı sadece sevgi, saygı ve hizmet aşkıyla dolu olalım. Başkaları bizi sevebilir, sevmeyebilir. Beğenebilir, beğenmeyebilir. Burası önemli değil. Önemli olan bir tek husus var. Biz tek istisna olmadan bütün kainatı insanıyla, hayvanıyla, bitkisiyle ve eşya ve cemadatıyla Muhammedi bir aşkla kucaklayabilelim. Biz bu dünyaya sadece sevmek için, hizmet için gönderildik. Aman bunu unutmayalım. Önemli olan başkalarının bizi sevip sevmemesi değil, yalnız Allah'ın ve yüce Peygamberimizin bizi sevip sevmemesidir. Gece yatağa yattığımızda ellerimizi açalım ve diyelim ki "Allah'ım doğduğum andan şu ana kadar geçen zaman içinde yaptığım bütün kusurlar, kabahatler, günahlar için senden af diliyorum, tövbe ediyorum. Allah'ım doğduğum andan şu ana kadar ne kadar insan, hayvan, bitki ve eşya ve cemadatı kırmışsam, incitmişsem, gücendirmişsem önce Senden, sonra yüce Resulümüzden, sonra onların maneviyatından af diliyorum, özür diliyorum". Ne olur bu tövbe ve istiğfarı bir gece için dahi olsa aksatmayalım. Çünkü hiçbirimiz sabaha çıkıp çıkamayacağımızı bilmiyoruz.

İşte böyle Sayın Çiğdem Seçkin Gürel. Benim hayata, insanlara bakış açım böyle. Allah son nefese kadar insanları sevmekten, onlara saygı duymaktan, elimden geldiği kadar, gücümün yettiği kadar onlara hizmet etmekten inşallah beni alı koymaz. Sizi selam, sevgi ve saygıyla kucaklıyor, bütün günlerinizin her iki dünya için hayırlı, faydalı, güzel çalışmalarla dolmasını diliyorum. Allah'ın selamı üzerinize olsun.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :