Sayın Gül Uçar,

25.4.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, anlattığın hikaye ne kadar önemli. Bana Fatih’in Kanunnamesini hatırlattı. “Her kim gereksiz yere bir ağaç keserse mukabilinde onun da başı kesile...” Ağaç sevgisi bambaşka bir duygudur. Çiçekleri herkes sever. Ama ağaç sevgisi öyle değil. Herkes de yoktur. Ancak çok hassas, çok zeki insanlar ağacı sevebilirler. Bu hikayede pek çok meziyetlerinin yanısıra ağaç konusunda da Atatürk’ün ne kadar hassas olduğunu görüyoruz. Kenan Rıfai de çocukluğunun geçtiği evde bir ceviz ağacı varmış. Onu çok sever, arada çıkar otururmuş. Aradan yıllar geçiyor. Ayrı bir eve taşınıyorlar. Kenan Rıfai arada bir “Ben sütannemi ziyarete gideceğim, çok özledim” der, ve ağacı ziyaret edermiş. O ağaç sevgisini Allah hepimize, bütün insanlara nasibetsin.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :