Sayın İlknur Hanım,

24.4.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, müziği sevmen çok güzel bir olay. Gönül ister ki bütün güzel sanatları sevesin. Müzik de güzel, edebiyat da güzel, resim de güzel. Mümkünse onlarla da ilgilenmeni isterim.

Kuzenine kırıldığını söylüyorsun. Değerli yavrum, beşeri münasebetler şimdiki adıyla insanlar arası ilişkiler çok ilginçtir. Bazan bizim sevdiğimiz insanlar bizi sevmeyebilir. Onu da hoş görmeli, onlara da saygı göstermeliyiz. Yeryüzünde herkes tarafından sevilen bir tek kişi yok. Muhakkak biz ne olursak olalım sevenler de oluyor, sevmeyenler de. O zaman olayı büyütmeden çok doğal kabul edip ona göre mesafeyi açmamız gerekir. Demek ki bazı kimseler bizim varlığımızdan sıkılıyorlar. Belki rahatsız oluyorlar. Onları bunaltmaya da hakkımız yok. Diyeceksin ki ben ne yaptım? Orası önemli değil. Önemli olan iki insan arasındaki elektrik. Bazan bir tarafın sımsıcak duygularına öbür taraf buz gibi hareket ediyor. O zaman maç bitmiştir. Uzatmanın anlamı yok. Maç bittikten sonra atılan gol nizami değildir. yapılacak tek hareket var: Seven de sağolsun, sevmeyen de deyip ilişkiyi kontrole almak, mesafeyi açmak. Bizim sevgimiz de darı değil ki önüne gelene saçalım. Mesafe açılmadığı takdirde karşı taraf bazan kabalıktan, küstahlığa kadar gidebilir. Ona göre durumu ayarlayacağız. Hepsi bu.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :