Efendim,

"Selam'a ondan daha güzeliyle karşılık veriniz " Hadis-i Şerifine çok güzel bir örnek olan cevabınıza sonsuz teşekkürler ediyorum. Okudukça cevabınız içinde beni son zamanlarda bazı durumlarda müthiş yıkıma uğratan ruh hallerime rastladım. Bazı durumlarda kendimle başa çıkamıyorum. Bu hali bir örnekle açıklamam sorumu daha anlaşılır kılar inşallah. En son yaşadığım olayda kendisinden kendimi sorumlu kabul ettiğim bir yakınımı bıraktığım yerde bulamadım. Hemen panik oldum. Aradım sağa sola çırpınarak koşmaya başladım. Anons ettirdim. Yok. Herkes gayet rahat burada kaybolamaz nereye gidecek diyorsa da ben onları içimden "yanan sizin yüreğiniz değil tabi böyle düşünürsünüz" diye suçluyorum. Birden etekleri tutuşmuş bir insan halinde ağlamaya başlıyorum.Sonra kayboldu gitti, kaçırdılar, organ mafyasının eline düştü, kandırdılar v.s. yani medyadan duyduğum ne kadar kötü haller varsa hepsi bir bir aklımdan geçiyor. Kendimi büyük bir suçlama içine sokuyorum. Bu hali çok kereler başka olaylarda da yaşıyorum ve bu hal sonrası bir külçe haline geliyorum. Birisine zarar verdim mi? Dostum diye yakınım diye kabul ettiğim her kimse herkese karşı böyle oluyorum. Ya ona benden dolayı veya başka bir nedenden bir zarar gelirse ? v.s. Sonra onu görünce veya iyi hal olunca şükür duygusuyla doluyorum.Şimdiye kadar bu kadar harap olup ta ama sonucunda Rabbimin sevindirmediği hiç bir durum olmadı çok şükür. Ama kader dediğimiz durumlarda da aynısı ve de yıkımı çok fazla oluyor bende.Halbuki kader işte ötesi yok. Şimdi efendim inşallah ruh halimi anlatabilmişimdir. Bu " bittim Allah'ım, yettim kulum " halini idrak etmem için mi? "Size şah damarınızdan daha yakınım" ayetini öyle içten hissediyorum ki bu halllerimde. Yoksa, Bu bir psikolojik rahatsızlık mı? Doktora mı gitmeliyim ? Yoksa, Bu ruh halimin benim anlayamadığım başka yönü var mı? Bir kutsi hadis "Mümin korku ile ümit arasında" yaşamalıdır diyor. Eyvallah. Ama benim bu ruh halim korku mu yoksa zayıflık mı? Ben niye böyle oluyorum ? sorusuna cevap bulamıyorum. İnşallah siz teşhisi koyacaksınız ve neler yapmam gerektiğinide söyleyeceksiniz. Önemli olan olaylar değil onlar karşısındaki tavrımızdır söylüyorsunuz hep. Benim takındığım tavra bakın. Hayırlısı. Sonsuz hürmetlerimle.........

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :