Merhaba Sabri amca;

Okudum mailinizi. Evet, çok haklısınız, dün niye öyle bir karamsarlık oldu bende anlamadım. Sabretmem ve şükretmem gerekiyor dediğiniz gibi. Servis işine canım sıkılmıştı ama benim için çok daha iyiymiş meğer; dün baktım daha erken eve gittim, memnun oldum tabii. Hani siz diyorsunuz biz bizim için neyin hayırlı neyin olmadığını bilemeyiz diye; bizim kötü diye nitelendirdiğimiz şey belki bizim için daha hayırlıdır diye! Normalde hiç karamsar biri değilimdir ama bazen nedense moralim bozulup karamsarlaşıyorum, bu durum genelde negatif bir ortamda bulunduğum zamanlarda oluyor. Dün mesela herkeste bir gerginlik vardı; belki de o ortam beni etkiledi. Bugün çok şükür iyiyim, dünden eser yok. Dün akşam da bir resim yaptım, ama sabah sizin mailinizi okuyunca tek tek nesneler yapacağım artık; demişsiniz ki bir bardak, vazo, sandalye gibi demişsiniz; bunun sebebi ayrıntıları daha iyi farkedebilmek mi? Bunu merak ettim ve sormak istedim size. Mona Lisa’ya hergün bakıyorum; ama ne görmem gerekiyor bilmiyorum! Dün baktığım zaman, o resmi Meryem Ana’ya benzettim; sanki, saflık, temizlik simgeliyor gibi geldi bana; gözlerinin bakışı, ellerinin duruşu... bana öyle hissettirdi. Sanki gözleri, içinde bir sürü duygu barındırıyor gibi. Belki yanlış bir benzetme yapmışımdır; bilmiyorum, eğer öyleyse kusura bakmayın. Size ve herkese sevgi ve güzellik dolu bir gün diliyorum. Çiğdem Hanım’a da selam ve sevgiler...

Sevgi ve saygıyla ellerinizden öpüyorum