Sayın Suzan Hanım,
6.5.2008 tarihli mailinizi aldım.
Kıymetli yavrum, insanın yalnızlığı teması gönderdiğin mailde ne güzel işlenmiş. Onu hisseden, yaşayan bilir. Eşim Rana Hanım, rahmet-i Rahman’a kavuştuktan sonra öyle bir yalnızlık hissine kapıldım ki bir gün pencereme dıştan konan bir sinek bile beni heyecanlandırdı. Keşke dedim, içeride olsa. Elime konsa, ben onunla arkadaşlık etsem. İnsan kelimesi üns kökünden geliyor. Ünsiyet, beraber olmak, konuşmak, görüşmek, dostluk anlamlarına geliyor. İnsan ancak ünsiyet içine olduğu zaman varoluyor. Gönderdiğin hikayede bu duygu ne güzel anlatılmış. Sade yaşlıların değil, her varlığın sevgiye, saygıya, ilgiye ihtiyacı var. Bir Amerkalı köpek psikoloğu sahibinden sevgi ve ilgi görmeyen bazı köpeklerin kahrından öldüğünü söylüyor. Hayatın özü sadece ama sadece sevgi, saygı ve ilgi. Onu çevremize bol bol verelim ki yarın yaşlandığımız zaman, bir köşeye çekildiğimiz zaman bizi de soranlar, arayanlr olsun. Yunus Emre
“Gelin tanış olalım, işi kolay kılalım
Sevelim, sevilelim, dünya kimseye kalmaz”
diyordu.
Biz ne bekliyoruz?
Selam, sevgi ve saygı ile.
Sabri Tandoğan
Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :
"Sevelim, sevilelim, dünya kimseye kalmaz" Yazan Suzan
Cvp: "Sevelim, sevilelim, dünya kimseye kalmaz" Yazan Sabri Tandoğan