Merhaba Sabri amca; Okudum mailinizi, teşekkür ederim. Geçen gün beni bir yerden aramışlardı, Kadıköy Belediyesi'ne bağlı "Gönüllü Evi" diye bir yermiş. Arayan kişi bana Kadıköy Belediyesi'ne ait bir ses yarışması düzenleneceğini; tarihleri söyledi, istersem Belediye'ye gelip başvurabileceğimi; yarışmaya katılmak istemesem bile finallerin olacağı gün bir konser düzenleneceğini ve "İnci Yaman" isminde bir hanımın da koro çalıştıracağını ve o koroya katılıp o gün konsere çıkabileceğimi belirtti. Çalıştılılacak günleri söyledi bana, arzu edersem o gün o saatlerde gelebileceğimi söyledi. "İnci Yaman" TRT'de solist; aynı zamanda kendi çalıştırdığı korosu da var; oradan biiyorum kendisini. Acaba dedim beni geçen hafta ki konserde dinlediler de oyüzden mi çağırıyorlar diye düşündüm. Gidip oraya başvurayım ve İnci Yaman'la da tanışayım diye düşündüm. Belki onun vasıtasıyla TRT'yle ilgili birşey olabilir diye düşündüm. O yeri aradım dün ve o beni arayan kişi Kadıköy Belediyesi'nde kaçıncı katta, hangi no.lu odaya başvuru yapacağımı söyledi. Bakalım, inşallah buradan güzel birşeyler olur. Sizce doğru mu yapmışım? Her akşam evde en az bir resim yapıyorum; bazen bu iki, üç, dört oluyor. Dün annem gördü; son yaptığım resme bakıp "her gün daha iyi oluyor" dedi, memnun oldum. Gerçi bana pek öyle gelmiyor; sanki hep aynı gibi geliyor. Yalnız resim yaparken birşeyi farkettim; en zor şey bir insan resmi yapmak; bir resimden bakarak yapılan bir insan resiminde mümkün değil yaptığım yüzler o resimdeki yüzlere benzemiyor. Bir insan resmi oluyor ama; bambaşka ifadeli bir insan oluyor; bambaşka kaş,göz, ağız, burun oluyor; yüz ifadesi, bakış çok farklı oluyor. Çok zor insan çizmek. Gül resmi, ağaç resmi çizmek de zor. Ama en zoru insan resmi. Saygı ve sevgiyle ellerinizden öpüyorum.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :