Sayın “Sarı Kanarya”,

11.5.2008 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, mailinde sorduğun soruyla yine bir yaramı deşmiş oldun. Ben yetmiş yıllık bir Fenerbahçeliyim. Takımımı çok seviyorum. Ama bu sene Fenerbahçe beni utandırdı. Galatasaray’a karşı oynadığı maçla beni feci şekilde utandırdı. Onbir kişi hayalet gibi dolaştılar. Hiç Fenerbahçe tarihinde böyle bir rezalet olmamıştı. Evet, kabul ediyorum. Bir takım yenilebilir. Bir takım şampiyonluğu kaybedebilir. Ama böyle hayalet gibi dolaşmak acı, hem çok acı, korkunç şekilde utanç verici. Ben, Galatasaray’ın Fenerbahçe’ye 6-0 mağlup olduğu maçı hatırlıyorum. Asla Galatasaray ezilmedi. Sonuna kadar hücum etti. Gol peşinde koştu. Oysa Fenerbahçeliler sadece hayaleti oynadılar. Rüya gibi sahada dolaştılar. Bu kepazelik yetmiyormuş gibi bir de dün Trabzonspor’un önünde rezil, kepaze oldular. Bunlar ne kadar duygusuz insanlar. Ne kadar taş gibi insanlar. Bunlarda hiç renk aşkı, klüp sevgisi yok. Ruhsuz, köksüz, inançsız futbolcu müsveddeleri. Avrupa’da bir iki galibiyet aldık diye basın bunları şişirtti, başımıza bela etti. Keşke o galibiyetleri almasaydık. Galatasarayın önünde aslanlar gibi oynasaydık. Ama 3-0, ama 4-0 mağlup olabilirdik. Hiç önemli değil. Şampiyonluk gidebilirdi. Hiç önemli değil. Ama hayalet gibi dolaşmaları yok mu, aklımdan çıkmıyor. Onları affetmiyorum. Ben klüp başkanı olsam adına Ziko denilen o ruhsuz, o duygusuz adam başta olmak üzere hepsini kovardım. Fenerbahçeyi seven gençlerden yepyeni bir takım kurardım. İsterse lig sonuncusu olsun. Ama aslanlar mücadele etsinler. O adamların hiçbiri Fenerbahçe sevgisinin ne olduğunu bilmiyor. Biz, klübümüzü öyle seviyoruz ki, ona öyle aşkla bağlıyız ki bu alçak adamların hiçbiri bunu anlayamaz. Siz de anlatamazsınız. Çünkü onlar o kadar inançsız, o kadar taş gibi insanlar ki yazıklar olsun. Klübümüzün içinden bir tek Hakan Şükür çıkmadı. Galatasaray çok olağanüstü bir iş yaptı. Kalplerindeki aşkla, inançla olmayacak işi başardılar. Takımlarını şampiyon yaptılar. Onları yürekten kutluyorum. Allah Hakan Şükür’den, Hasan Şaş’dan, Servet’den, Arda’dan, Ümit Karan’dan bin kere razı olsun. Onlar Galatasaray’da inancın, sevginin destanını yazdılar.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :