Merhaba Sabri amca;

Okudum mailinizi, teşekkür ederim. Biz haftasonu İznik’e kayınvalidemlere gidemedik ne yazık ki! Anneannem rahatsızlandı Cuma gecesi aniden ve yoğun bakıma alındı; iki gündür hastanedeydik; çok şükür bugün hastanede odaya çıkardılar yoğun bakımdan. Ben de iş çıkışı hastaneye gideceğim onu görmeye kısmetse; eşim de oraya gelecek. Cumartesi günü hastanede biraz canım sıkıldı; yoğun bakım servisinde ki doktor canımı sıktı; yoğun bakım servislerinde hep  anestezi uzmanları dururmuş. Son derece küstah ve saygısız, genç bir doktordu. Orada beklerken efendi bir bey ve eşiydi sanırım yanındaki hanım; onların da anneleri yoğun bakımdaymış; o bey güzelce ve efendi bir şekilde konuşuyordu o doktor hanımla annesinin durumuyla ilgili ve doktor hanım nemrut bir yüz ifadesiyle, küstah bir şekilde “annenizin durumunu kardeşiniz gördü, durumunu ona sorun” dedi; o beyefendi de “ben de onun büyük oğluyum ve 2 gündür annemi göremiyorum; mümkünse ben de görmek istiyorum” dedi; o doktor “göremezsiniz, kardeşinizle konuşup öğrenin” dedi kızgın bir şekilde; o beyefendi de “madem öyle peki” dedi hiç saygısını bozmadan ve “sanırım sizinle ilgili başka işlemler yapmak gerekiyor” dedi sakin ve yumuşak bir ses tonuyla ve ayrıldı oradan. O doktor da kızgın birşeyler mırıldandı kendi kendine ve sinirden bozulmuş bir yüz ifadesiyle kapadı yoğun bakımın kapısını. Böyle saygısız kişilere karşı, böyle durumlarda nasıl davranmak gerekiyor? Çünkü o kadar zor bir durum ki! Sevdiğiniz bir insan yoğun bakımda o doktorun elinde. Allah’a çok şükür ki anneannem çıktı bugün yoğun bakımdan. İnşallah çok yakında da hastaneden çıkıp evine gidebilir.

Sevgi ve saygıyla ellerinizden öpüyorum.   

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :