HOCAM MERHABA,

TÜM GÖNÜL DOSTLARINA VE SİZE SONSUZ SELAMLAR...

Biz yıllardır karıncalarla beraber yaşarız. Dün evi temizlemek için yerleri silerken temizlik bezime karıncalardan bir kaçı gelmiş.Ben silerken görmemiştim ama onların bezde olduğunu bezi kovaya sokmadan farkettim. Bez yaş olduğu için kolaylıkla inemediler.

Ben parmaklarımla almaya çalışırken onlar ısrarla başka yöne gidiyorlardı. Zarar vermemek için uğraştım ama inşallah canları acımamıştır.En sonunda onları yere bırakabildim.

Ben yerleri silmeye devam ederken aklıma şöyle bir şey geldi:

Karınca belki kendine zarar vereceğimi düşünerek benden kaçmaya çalıştı,halbuki ben onu suya sokmamak için bezden kurtarmaya çalışıyordum. Yaşam da böyle dedim kendi kendime. Hayatta da önümüze çıkan Allahın bize sunduğu olaylar karşısında rıza göstersek hiç üzülmeden hayatı kendimize dert edinmeden efendice yaşayabiliriz.Belki bizim hayatımıza parmak  gibi uzanan,bizim hiç de yanaşmayacağımız kötü sandığımız bir olay bize yol gösterici olabiliyor.Bizim olgunlaşmamız için merdiven görevi görebiliyor.

Benim gibi aciz bir insan bile bir karıncanın canını yakmak istemezken, BÜYÜKLÜĞÜN ONDA OLDUĞU SONSUZ MERHAMET SAHİBİ bizi kim bilir nasıl düşünüyordur.

Allah cümlemize,hayırlı bir ömür yaşamayı nasip etsin...

Pamuk ellerinizden öperim hocam...

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :