Sayın Özden Çiçek,

16.5.2008 tarihli mailinizi aldım.

Efendim, her zaman olduğu gibi bu mailiniz de harikulade güzel. Hayatın geçiciliğini, asla güzelliklerin ertelenmemesi gerektiğini ne güzel anlatmışsınız. Ne muhteşem bir örnek vermişsiniz. Sizi okuyup da hayran olmamak mümkün mü? Allah sizden razı olsun.

Sizi çok seviyor, sizinle iftihar ediyoruz. Mailiniz bana rahmetli babamı hatırlattı. Temiz giyinmeye meraklı idi. Terziden elbisesini alır bir güzel giyinir, yemeğe öyle otururdu. Beş, altı yaşındaydım. Doğrusu bu hareket tuhafıma gidiyordu. Bir gün dayanamadım sordum. “Babacığım” dedim, “bu gece bize misafir gelmeyecek, biz de bir yere misafirliğe gitmeyeceğiz. Yeni elbiseni niye giydin? Yarın sabah giysen, vazifene öyle gitsen daha iyi değil mi?” Rahmetli babam tebessüm etti. “Yavrum” dedi, “ben, yarın sabaha çıkacağımı bilemem ki. Şu anda yeni bir elbiseyle geldim. Neden onu giymeyim?” Bu olayı yıllarca düşündüm. Çok sevdiğim Türk hikayecisi Tarık Buğra’nın bir kitabının ismi “Yarın Diye Birşey Yoktur” idi. Önemli olan ne dün, ne yarın. Bugünü renk dolu, ışık dolu, güzellik dolu yaşayabilmek. Dün, geçip gitmiş. Mevlana ne güzel söylüyor.

“Dün, dünle beraber geçip gitti cancağızım

Bugün yeni şeyler söylemek lazım”

Bazı kimseler herşeylerini ertelerler. Elbise alır giymezler, kitap alır okumazlar. Hatta bazıları aldıkları yiyecekleri adam gibi oturup yemezler. Bugün, yarın ertelerler. Bir de bakarlar ki yemek bozulmuş. Önemli olan içinde bulunulan anı güzel yaşayabilmek. Resulullah Efendimiz bir Hadis-i Şerifinde “Allah’ım, beni bir an, bir andan da kısa bir zaman nefsime bırakma.” Buyuruyor. Bizler de “İbn-ül Vakt” olalım. Yani zamanın çocuğu olalım. Bugünü yaşayalım. Anı yaşayalım.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :