Muhterem efendim,

 Biraz üst üste oldu özür diliyorum ama cevaplarınızı okuduktan sonra aslında bir yolda olduğumun farkına varıyorum. İşte bu duruş. İşte bu duygu. İşte sen de böyle düşünmelisin v.s. Biliyorum İlimde eksik olma hali benim hezeyanlarım. Bazen öyle ruh hallerinde öyle düşüncelerde oluyorum ki saniyeler yıl gibi bazen de saatler saniye gibi geçiyor. O zaman anlıyorum Hazret-i Mevlana nın sözünü "sen sadece düşünceden ibaretsin geriye et ve kemiksin". Düşünceler de ancak Hak ilmi ile insanı mutlu eder hale geliyor. İnsan odaklı değil Allah odaklı yaşamalısın diyorum kendime. Çünkü insan bu dilinin kemiği yok düşüncesini söylüyor sana ama onun söylediklerinin ne kadarı sensin.Bu madolyonun bana bakan yüzü tabiki tarafsız olmak lazım doğrusu şu ki aynı şeyleri benim de karşı taraf için yaptığım oluyor. Anlaşılamamanın yanlış anlaşılmanın derin üzüntüsünü yaşamak. " Beni bir sen anladın ama sen de yanlış anladın" felsefesindeki ince ayrımı anlıyorsunuz. O ince ayrım bana "Sana şah damarından yakın olan BEN varım" ayetini hatırlatıyor. Yalnız değilim ve anlaşılmıyor üstelik yanlış anlaşılıyor veya bilinmiyor değilim ki....Elhamdülillah.

 Komşum gelince ona teşekkür edeceğim bana kuş ile neler neler öğrenmemi sağladığı için. Hiçbirşey nedensiz değil diyorum sizin en son yazınızdaki gibi. Bu mübarek kuş bana epey bir zamandır içinden çıkamadığım düşüncelerimle ilgili yanlışlarımı öğretti. Paylaşayım efendim.

 Bir kere bir yaratılış fıtratı var onun icabi yaşıyor ve bir can taşıyor. Yaşamak için ihtiyaçları var duygusal ihtiyaçları da var. Dünyası bir küçük kafes. Seslerle arkadaş , sevgiyle arkadaş bunları verdiğiniz zaman şakıyor da şakıyor.Diğer zamanlarda yalnız kalıyor ama o büyük bir razı oluş halinde teslimiyet halinde. Daha fazlasını yapamaz. Hiç kimseden de beklediği yok aslında kader çizgisinde programı Yaradana'a bağlı. O beni sevmedi o beni aç bıraktı. Ondan sorumlu olanlar var. Şimdilik emanetçisi olarak benim.Üstelik bir de emanet sorumluluğu. Ona hesap sorulmayacak ama bana sorulacak. Ona nasıl muamele edersem karşıma çıkacak. Ben de önce bedenime sonra yakınlarıma sonra dünyaya emanetçiyim. Yaratılmış herşey de bana emanet.Sorumluyum. Rabbimiz ayet' te " Biz sorumluluğu dağlara taşlara verdik ağırlığına dayanamadılar ama insan yüklendi" buyuruyor. Nefsime soruyorum. Bu kuş gibi yaşabilecekmisin? İnşallah diyorum efendim.İnşallah.

 Şebnem Ferah bir şarkısında ki çok severim bu şarkısını söylüyorum ben de "artık kısa cümleler kuruyorum". Uzun cümleleri kendi içimde kurmak en doğrusu sizin yazılarınızdan çıkardığım kendimle ilgili en büyük ders bu. Ben diyerek kırdığım kalplerden de Yüce Alah huzurunda özür diliyorum.

 Sağlığınıza, mutluluğunuza huzurunuza duacıyım efendim.

 Sonsuz hürmetlerimle........

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :